In het grootste deel van de vierde eeuw na Christus bestonden in het Romeinse rijk de christelijke en de oude niet-christelijke godsdiensten naast elkaar. In het laatste kwart verbood keizer Theodosius eerst de meningsverschillen binnen de kerk en daarna de verering van de oude goden. 'Onder dezelfde sterren' laat met vele prachtige details zien hoe dat ging, hoe het botste aan en buiten het hof.

Centraal staan de conflicten, en soms ook de verzoeningen, tussen Symmachus, bisschop Ambrosius v...

Vertaald door Christiaan Caspers

Onder redactie van Vincent Hunink

Nadat keizer Augustus hem naar een kille uithoek van het Romeinse rijk verbannen had, ging Ovidius door met schrijven. De 'Fasti', een lang gedicht in de speels-erudiete trant van de 'Metamorfosen' bleef uiteindelijk onvoltooid, maar met de 'Tristia' en de 'Brieven van de Zwarte Zeekust' grondvestte hij een genre dat tot in onze tijd navolging vond, onder meer in het werk van de twintigste-eeuwse ballingen Osip Mandelstam en J...

Bernardus van Clairvaux is zonder twijfel een van de boeiendste persoonlijkheden uit de twaalfde eeuw. Deze monnik, mysticus en diplomaat zette de spiritualiteit van het Westen voorgoed op nieuwe sporen, met zijn affectieve bruidsmystiek en het benadrukken van zelfkennis en subjectieve ervaring. Alleen de liefde kan de mens echt boeien en hem naar zelfrealisatie voeren, leerde Bernardus. Als spirituele meester wist hij hoe de mens in vrijheid, openheid en spontaniteit te laten opbloeien.

Dit...

Vertaling en verklarende aantekeningen: Jan Sperna Weiland, geheel herzien door Frits Florin

Eindredactie van dit deel: Johan Taels en Paul Cruysberghs

Met een nawoord van: Frits Florin

Verschenen in de serie: Søren Kierkegaard Werken

Kierkegaard, of zijn pseudoniem Vigilius Haufniensis (de 'wachter' van Kopenhagen), was de eerste die in de wijsgerige antropologie het onderscheid tussen vrees en angst nauwkeurig formuleerde en hanteerde: vrees betekent dat men bang is voor iets concreets, an...

Zijn hele leven is Augustinus (354-430) bezig geweest met zijn geliefde psalmen. Hij had zich ten doel gesteld om elke psalm, vers voor vers, van commentaar te voorzien. Waar hij ook was, zodra de kans zich voordeed, ging hij ervoor zitten om een psalm of een gedeelte ervan te becommentariëren. Zo ontstond langzaam maar geleidelijk een van zijn levenswerken: de 'enarrationes in Psalmos', de uitweidingen over de psalmen.

De psalmen zijn liederen vol geloof, gezangen waarin vreugde en verdriet...