Ik wilde je iets moois vertellen, niet over het donker

waar we heen gaan, hoe de wereld stopt

met draaien, vlam vat, valt –

ik wilde je iets goeds vertellen,

over hoe jij groter wordt en mooier,

dat ik doodga van geluk om jouw bestaan.

Ik wilde je iets moois vertellen maar je slaapt.

’s Avonds, als zijn gezin slaapt, trekt een dichter zich terug op zolder. Met uitzicht op de groene muur van een monumentaal kerkhof, een gitaar op schoot en een borrel onder handbereik neemt hij afscheid van zijn j...

Een jongetje springt in de gracht om zijn pingpongbal te redden. Een mislukte kunstenares staat op het dak van een verzorgingsflat en herbeleeft een bijna dodelijk ongeluk. Een jonge man gaat dwars over een spoorlijn liggen om erachter te komen of hij nog wil leven.

Met vaste hand schildert Gerda Blees in dit debuut een wereld waarin mensen tot het uiterste gaan om de werkelijkheid naar hun hand te zetten. De tien verhalen in Aan doodgaan dachten we niet bevatten zulke verbluffende, beeldende ...

`Het leven is hard en de dood is een groot democraat. Met deze zin berichtte Herman Franke zijn collega-schrijver Manon Uphoff dat hij ongeneeslijk ziek was. Elf maanden later overleed hij.

Manon Uphoff en Herman Franke leerden elkaar in 1995 kennen bij hun destijds gezamenlijke uitgeefhuis. Door de jaren heen groeide hun zielsverwantschap uit tot een hechte literaire vriendschap; ze schreven elkaar brieven over literaire, politieke en relationele kwesties. In Als je me maar blijft schrijven...