Ondanks bibliotheken vol boeken over oorsprong, verloop en verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog begrijpen we eigenlijk nog steeds niet waarom ‘gewone’ Duitsers achter de oorlog bleven staan, zelfs toen ze wisten dat die niet meer te winnen was. Wat was de oorlog die de Duitsers dachten te vechten? Hoe veranderden hun opvattingen en verwachtingen na de overwinningen van de Blitzkrieg, de eerste nederlagen in het oosten en de bombardementen van Duitse steden? En wanneer realiseerden d...

Dertig jaar na de kernramp van Tsjernobyl woont er nog steeds

bijna niemand, omdat de gevolgen voor de volksgezondheid te

groot zijn. Wij houden van Tsjernobyl is het eerste boek dat

de persoonlijke getuigenissen van deze tragedie samenbrengt.

Svetlana Alexijevitsj interviewde drie jaar lang honderden mensen

wiens levens door de ramp werden geraakt: dorpelingen uit de

omliggende streek, weduwen en kinderen, brandweermannen,

schoonmakers die de troep op moesten ruimen, nucleaire wetenschappers,

politici en ook mensen die naar Tsjernobyl zijn verhuis...

Na de kloeke satirische ‘universiteitsromans’ Onder professoren en Uit talloos veel miljoenen duurde het zes jaar voor er een nieuwe roman van Willem Frederik Hermans verscheen. Een heilige van de horlogerie (1987) vertelt het verhaal van klokkenmaker/filosoof Constantin Brueghel, die heimelijk verliefd is op de Amerikaanse actrice Louise Brooks. Twee jaar later kwam de omvangrijke en fascinerende roman Au pair, ‘de beste sinds Nooit meer slapen’ (Trouw), waarin vooral de verhouding t...

In de publicaties uit Mandarijnen op zwavelzuur bestudeerde Hermans naar eigen zeggen ‘mislukkelingen’ die ‘met elkaar de mislukking van de Nederlandse literatuur uitmaken’. Hij zette daarmee de ‘mandarijnen’, schrijvers die ook critici, juryleden en redacteuren van literaire tijdschriften waren, op zuur. De stukken veroorzaakten heftige reacties. ‘Heeft een schrijver het recht een gruwelkamer in te richten voor zijn medemensen?’

vroeg een recensent zich af. Hermans zelf vond ...