Duizenden jaren lang was onsterfelijkheid weggelegd voor de goden. Ieder mens veranderde uiteindelijk in een lijk.

Tegenwoordig willen verouderingsdeskundigen en trans- humanisten de sterfelijkheid opheffen. De eerste stap daartoe is dat mensen minstens honderd jaar in gezondheid kunnen leven om vervolgens snel en pijnloos de wereld te verlaten.

In werkelijkheid begint de aftakeling kort na ons pensioen en duurt dan zo’n vijftien jaar. Wat betekent dat voor hoe we ons verhouden tot de laats...

Het kapitaal rukt op in de zorg, het onderwijs, de volkshuisvesting. Huisartspraktijken, kinderopvangcentra, educatieve uitgeverijen, ouderenzorg: ze worden massaal opgekocht door private equity en andere grote kapitaalkrachtige partijen. Hetzelfde geldt voor tandartspraktijken, dierenklinieken en arbodiensten. Als gebruiker heb je er vaak geen weet van, want ze behouden hun oude naam, maar ondertussen telt voor de eigenaren maar één ding: rendement. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? En vo...

De Doomsday-klok staat op enkele seconden voor middernacht, het risico op een totale apocalyps waarbij de mens permanent het loodje legt is dichterbij dan ooit. Reden genoeg om flink zenuwachtig te worden. Of niet?

Want niet alle hoop is verloren! Borgenicht en Piven gingen in gesprek met tientallen overlevingsexperts en bundelden hun adviezen voor de optimale overlevingskans. Met elk scenario is rekening gehouden. Een nucleaire, alles ontwrichtende oorlog? Valt mee te leven. Zombies? Check. ...

In 'Ons creatieve brein' toont Dick Swaab wat ons tot mensen maakt: de interactie van de hersenen met onze omgeving. De omgeving draagt niet alleen bij aan de unieke ontwikkeling van ieder brein, maar ook aan het ontstaan van hersenziekten en aan de genezing hiervan. Muziek en beeldende kunst zijn niet alleen creatieve vormen van communicatie, maar blijken ook van therapeutische waarde te kunnen zijn bij hersenziekten. De manier waarop onze hersenen zich ontwikkelen, beïnvloedt onze beroepsk...

Meer dan vijftig jaar hebben ze hun levens gedeeld, hij en zij. Nu is hij ziek. In de laatste fase van zijn leven wordt alles kleiner, beperkter, de sociale kring krimpt. Schubert vertelt in een verhaal dat slechts één dag omvat hoe je je eigen mentale welzijn en de waardigheid van de ander in zo’n situatie bewaakt. Terwijl hij de schimmige grens tussen leven en dood oversteekt, houdt zij zijn hand vast.

Dit is een teder, onsentimenteel verhaal over ouder worden, over liefde en genade, ov...

Ogenschijnlijk uit het niets begon Dimitri Verhulst een aantal jaar geleden een dagboek om te schrijven waarover hij niet praten kon. Onze verslaggever in de leegte is het verslag van een zelfvernietiging: liever zelf naar de klote dan dat je ondergang door een ander wordt veroorzaakt. De angst voor het moment waarop zijn leven zal worden vernietigd leidt tot een eenzame tocht langs kroegen, drugsdealers en lege hotelkamers. Hij vlucht in zowat alles waarin te vluchten valt, tot we uitkomen b...

‘Op 4 mei 1958, ik was toen dertien, heb ik op driehonderd meter voor de kust van Zandvoort, het verdrinkingsproces geheel ondergaan, al kwam het op enkele seconden na net nog niet tot “waterademhalen”, een formulering van de dichter J.B. Charles. Deze traumatische gebeurtenis heeft de zee voor mij getransformeerd tot een vijand, die het op mij heeft voorzien en die ik vrezen moet, terwijl ik weet dat het niet zo is. En zo is zeezeilen voor mij een dualistische uitdaging geworden. Enerz...

Wie willen we eigenlijk zijn?

Mag je dan helemaal niks meer zeggen in dit land? Moet al die kunst zo nodig van mijn belastingcenten? Zijn witte mannen ook mensen? Het lijken retorische vragen. We roepen ze uit zoals een wolf huilt naar de maan, zonder hoop op een antwoord. Maar niet voor lang meer, want hier is Claudia de Breij! Zij lost deze en andere prangende kwesties voor eens en voor altijd op.

Waar is het fout gegaan? Vroeger konden we prima met elkaar door één deur – ook al waren w...

Helga Schubert werd geboren in 1940, en leefde tijdens de meest turbulente jaren van de Duitse geschiedenis – die haar niet onaangetast liet. Tien jaar lang stond ze onder toezicht van de Stasi, strijd en verzet tekenden haar leven. Tegen het decor van een eeuw aan bloederige Europese geschiedenis, vertelt ze het verhaal van de moeizame relatie die ze met haar moeder had. De oorlog had haar veranderd, liefhebben ging haar moeilijk af. Pas na haar dood begon Schubert de koude woorden van haa...