Het is onmogelijk om nog een roman te schrijven die draait om romantische liefde. Die conclusie trekt Vivian Gornick uit het werk en de levensloop van de schrijvers die ze bewondert. In een reeks kritische essays nadert ze haar gewaagde stelling: liefde, seksuele vervulling en het huwelijk zijn niet meer de metaforische uitdrukkingen van succes en geluk die ze vroeger waren.

Gornick biedt een krachtig inzicht in liefde in het werk van Jean Rhys, Clover Adams, Christina Stead, Willa Cather, Gr...

Vivian Gornick duikt steeds terug in dezelfde boeken. Als onzekere jonge vrouw, als succesvolle schrijfster, op haar twintigste, vijfenveertigste, zestigste. Steeds vindt ze zichzelf in nieuwe personages, ziet ze de boeken met een verbaasde nieuwe blik. Hoe heeft ze het zo verkeerd kunnen onthouden?

Gornick herleest Sons and Lovers van D.H. Lawrence en verliest haar sympathie voor de hoofdpersoon. De gevoelige Eddie in een roman van Elizabeth Bowen wordt een weerspiegeling van haar eigen eers...

Het enige wat je hoeft te doen is genieten, keihard genieten, genieten dat de vonken er vanaf vliegen – en snel een beetje, want het is zo voorbij. Deze en andere moderne levenslessen legt Renske de Greef in haar tweede bundeling stripcolumns onder de loep. In de haar zo kenmerkende stijl van engagement, fantasie en humor brengt ze herkenbare onderwerpen op een originele manier in beeld: van onze verering van discipline tot ons zwak voor het uitroepteken; van vetfobie tot de 5 Regels van Ma...

Ben je goed in taal, maar niet in rekenen? Heb je weleens op het punt gestaan een ‘simpel’ Ikea-bouwpakket na urenlang gehannes uit het raam te gooien? Kun je zelfs in het huis van je beste vrienden de wc niet vinden? Dan ben je waarschijnlijk een Taaldenker, iemand die uitstekend uit zijn woorden komt, maar in de visuele wereld vaak letterlijk kan verdwalen.

Er zijn veel meer ‘talenknobbels met een rekendeuk’ (in jargon: non-verbale leerstoornis) dan gedacht: 70.000 kinderen in het b...

‘7 December 1953

Maandagochtend. Stil, mild weer, nevelig, niet koud. Met de bus van 10 uur 13 naar Loenersloot. Buiten was de nevel dan eens wat dikker dan weer werd het zicht iets ruimer. Boven de nevels was een bleek blauwe lucht. Ergens omtrent Duivendrecht was een stuk breede sloot zoo geheel glad en zacht blauw als een lief en intelligent oog. In het dorpje (Abcou) geen mist maar schaduw en stilte.’

Bij de verschijning van Nescio’s Verzameld werk in 1996 was het Natuurdagboek voo...

Opa kon wonderen verrichten, maar je kon beter niet over hem praten, leerde Lieke Noorman al op jonge leeftijd. Het had iets met geld te maken. Alleen haar moeder raakte nooit over hem uitgepraat en zo werd ‘Opa uit ’s-Gravenhage’ iemand die ze zelden mocht zien, maar die altijd aanwezig was. Noorman duikt in de geschiedenis van haar grootvader en zijn wonderlijke omgang met geld, van haar moeder die riep ‘bezit is diefstal’ en van haar vader die de visite advies gaf over belegginge...

Jörgen Hofmeester is vrijwel kapot. Hij is verlaten door zijn echtgenote, hij is ontslagen en zijn spaargeld is verdwenen in een hedge fund. Het enige wat hij nog heeft kunnen behouden zijn een huis in een fatsoenlijke buurt in Amsterdam, een goed salaris en zijn dierbaarste bezit: dochter Tirza. Maar na haar eindexamenfeest gaat ze met haar nieuwe vriendje naar Namibië. Hofmeester zal zijn dochter moeten loslaten.

Over Tirza:

‘Een indrukwekkende, verontrustende roman die laat zien wat li...

Biefstuk, een gehaktbal, leverworst, eendenbout, spareribs, jamón ibérico, lamskoteletten: vlees, in alle vormen en gedaanten. In de jaren ’60 van de vorige eeuw begon de decadentie van de voorverpakte en voorgesneden stukken vlees die niemand meer herkende als onderdeel van een dier. We wilden graag vlees eten, maar niet steeds erop gewezen worden dat we daarmee dieren aten.

In interviews, reportages en verhalen schetsen Ronald Giphart en Jacques Hermus de geschiedenis, het heden en de t...

‘Je bent een volwassen vrouw.’ Marja Pruis zegt het drie keer per dag tegen zichzelf.

Je zou denken dat het leven overzichtelijker wordt, met de jaren. Dat sommige antwoorden na verloop van tijd gewoon wel voor in de mond liggen. Hoe oud je bent. Wat je hebt geschreven, en waar het over gaat. Van wie je houdt, van wie minder. Dat het duidelijk is hoe je je moet voortbewegen. Hoe je orde schept in de chaos. Weet wat weg moet, en wat blijft. Dat je in staat bent korte metten te maken met je...

Wandelen is waarschijnlijk de meest simpele en dagelijkse bezigheid die we kennen. In een wereld waar het steeds makkelijker is geworden om ons snel en zonder fysieke inspanning te verplaatsen, laat cultuurhistorica Rebecca Solnit ons zien hoe belangrijk het is om te lopen, nietig te zijn in een eindeloos landschap, te wandelen zonder te weten waarnaartoe, of te verdwalen in een stad. Solnit verbindt daarbij de evolutie van het menselijk lichaam – ons vermogen om rechtop te staan en ons voo...