'Wij slaven van Suriname' van Anton de Kom is pas in 2020 opgenomen in de Nederlandse Canon, maar was al lang canoniek. Het is de eerste tekst over het kolonialisme van Nederland in Suriname en de Nederlands-Caraïbische eilanden. Voor Surinamers is het boek een klassieker. De Kom richtte zich met zijn boek echter ook tot Nederlanders. Net als Multatuli, die met zijn Max Havelaar grote invloed had, wilde ook De Kom bij de koloniale heersers iets teweegbrengen met zijn boek.

'Wij slaven van S...

‘De Nederlanders in het openbaar de les te lezen, maakt ze waarschijnlijk nog koppiger in plaats van minder koppig. En ze zijn al koppig genoeg,’ schreef een Britse diplomaat in juli 1947.

Hoe keken de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk in de periode 1945-1949 aan tegen de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog? Toonden zij vooral begrip voor het Nederlandse politieke en militaire beleid of eerder voor het Indonesische standpunt, en op welke manieren probeerden zij de ...

Grafieken kom je overal tegen: in de krant, op televisie, in wetenschappelijke publicaties en overheidsrapporten. Hoe goed zijn de grafieken die het brede publiek, journalisten, politici, wetenschappers en studenten met grote regelmaat tegenkomen? Een goede grafiek is een krachtig instrument om de boodschap in gegevens naar boven te halen. Maar er zijn ook veel slecht ontworpen grafieken die je makkelijk op het verkeerde been kunnen zetten.

Dit boek helpt je het kaf van het koren te scheiden. ...

Dit boek stelt de emanciperende functie van cultuur centraal. Aan de hand van concrete, vaak onderbelichte casussen uit de literatuur en kunst van de lage landen worden lijnen getrokken tussen het door de Verlichting geïnspireerde sociabiliteitsideaal en meer hedendaagse vormen van publieksparticipatie. Daarbij komen verschillende vragen aan de orde. Welke rol speelden kunstuitingen en vormen van cultuurparticipatie toen en nu in emancipatiebewegingen (vrouwen, arbeiders en minderheden, al d...

De strijdkreet ‘bersiap!’ klonk in talloze steden en dorpen in Indonesië tijdens de eerste maanden na het uitroepen van de onafhankelijkheid, op 17 augustus 1945. De alom gehoorde oproep ‘paraat te staan’ voor de vrijheidsstrijd van de jonge natie markeert de start van de Indonesische revolutie en luidde een periode in van extreem geweld. Deze gewelddaden waren voornamelijk gericht tegen burgers en dienden geen militair doel.

'Het geluid van geweld' schetst de dynamiek van dit extrem...

In een guerrillastrijd als de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog zijn inlichtingen doorslaggevend voor het behalen van militaire successen. Geen wonder dus dat Nederland en de Republiek Indonesië van 1945 tot 1949 een grimmige inlichtingenstrijd voerden. Daarbij gebruikten zij spionage, infiltratie en andere – veelal extreem gewelddadige – middelen, onder meer bij het verhoren van gevangenen. Ook zetten zowel Nederlanders als Indonesiërs – met wisselend succes – een wijdvertakt a...

Ondanks pogingen van de Nederlandse overheid om niet-rechtmatig verblijf tegen te gaan en te ontmoedigen zijn er mensen die zonder verblijfsvergunning in Nederland leven. Over de manier waarop zij (over)leven en werken in Nederland is echter weinig bekend. Hoewel hun verblijf niet-rechtmatig is, betekent dit niet dat migranten zonder verblijfsvergunning geen rechten hebben. Integendeel. Dit boek verbindt de juridische wet- en regelgeving op nationaal en internationaal niveau met de sociaaleco...

'7 Rollen voor duurzaam succes' is een praktische gids voor (toekomstige) professionals op het gebied van maatschappelijk verantwoord ondernemen (mvo), duurzaamheid en corporate social responsibility (csr) in alle soorten bedrijven en organisaties. Welke rollen zijn nodig om bedrijven en organisaties eff ectief naar een duurzame toekomst te leiden? En welke vaardigheden en competenties heb je als professional nodig om duurzame transformaties tot stand te brengen? In '7 Rollen voor duurzaam su...

Op 17 augustus 1945, twee dagen na de Japanse capitulatie die ook in Azië een einde maakte aan de Tweede Wereldoorlog, verklaarde Indonesië zich onafhankelijk. Nederland erkende dit niet en trachtte met geweld regie te krijgen over het proces van dekolonisatie. Dit leidde tot vier jaren van moeizame onderhandelingen en bittere oorlogvoering.

In 2005 verklaarde de Nederlandse regering dat Nederland die oorlog ‘aan de verkeerde kant van de geschiedenis’ niet had moeten voeren. Over het ge...

Although it has long been known that the Indonesian War of Independence was far more violent than generally assumed by the Dutch public, for a long time the tendency to downplay, ignore, or justify the scale and nature of this violence dominated. 'Tales of Violence' examines how politicians and administrators in both the Netherlands and Indonesia have dealt with this large-scale violence and poses painful questions.

How were the violence of war and the numerous excesses between 1945-1949 disc...