Ann van Wijck groeit op bij haar ouders die verstandelijk beperkt zijn. Ze heeft een hechte band met haar opa, die naast hen woont en een oogje in het zeil houdt. De wereld van Ann stort in wanneer haar opa rond haar achtste verjaardag overlijdt. Zelf groeit ze mentaal boven haar ouders uit en Ann merkt dat haar ouders ‘anders’ zijn. Het huis wordt niet schoongemaakt, Ann moet haar eigen kinderfeestje regelen en ze krijgt steeds meer te maken met de waanideeën van haar moeder. Voor Ann i...

Gevangen in gevoel is geschreven door Patrick van der Wal: politieagent, oud-militair, veteraan én hoogsensitief (HSP). Op de vlucht voor zijn emoties, maakte hij een heftige tijd door in

de oorlogsgebieden in Bosnië en Afghanistan.

Praten over en vertrouwen op gevoel is voor veel mensen en voor de meeste van mijn collega’s nog altijd een taboe. Het maakt immers kwetsbaar, zeker in de hardere beroepen zoals politie en defensie waarin ik inmiddels zo’n 30 jaar werkzaam ben. Openheid over...

“Laten we erom dobbelen,” zei Astrid …

Normaal gesproken niet meer dan een detail, maar voor Mark bepalend voor zijn verdere leven en daarmee dat van Renée en hun beide kinderen.

Twintig jaar later verongelukken Astrid en Wim. Mark en Renée worden belast met de zorg voor twee aan de dood ontsnapte en getraumatiseerde kinderen, Dagmar en Wout. Ze bewandelen een pad waarop ze zich laten leiden door hun geloof in elkaar, de hoop op een goede afloop en onvoorwaardelijke liefde. Een toch...

Je kunt alles worden wat je wil – maar vooral jezelf.

Hoe het is om geadopteerd te zijn? Dit is één van de vragen die het meest aan mij worden gesteld. Van adoptie bestaat vaak een romantisch beeld van kinderen die uit troosteloze omstandigheden gered worden en een fantastisch leven tegemoet gaan. Maar helaas is het niet altijd rozengeur en maneschijn. In dit verhaal over mijn leven vertel ik je hoe het voor mij was om bij mijn eigen moeder weggehaald te worden en terecht te komen in een ...

De lesbische hoogleraar Rosaria Champagne Butterfield had een goed leven. Ze doceerde Engels bij een vooraanstaande universiteit, had twee huizen en nam actief deel aan de homoen lesbogemeenschap.

Maar als ze bijna veertig is, krijgt ze een brief van een dominee.

Dat is het begin van een reeks schokkende ontdekkingen.

Het christendom, dat Butterfield op zijn best als iets doms en op zijn slechtst als iets zeer schadelijks beschouwde, blijkt bij nader onderzoek anders dan verwacht.

Deze autobi...

Julia is negentien jaar als ze te horen krijgt dat ze een ernstige vorm van reumatoïde artritis, een auto-immuunziekte, onder de leden heeft. Ze legt haar vertrouwen in handen van de medische wereld, maar de weg naar verbetering blijkt vrij gecompliceerd, daarbij veroorzaakt de medicatie meer kwaad dan goed. Zelfs een gespecialiseerd artsenarsenaal dat zich over haar dossier buigt kan geen soelaas bieden.

Ondanks de schok die deze omslag teweegbrengt weigert ze bij de pakken neer te zitten. ...

Minke wordt op 30 augustus 1900 geboren in het Friese Kortezwaag. De jongste dochter van Jan Tjalles de Jong en Aanke Fokkes Boersma blinkt uit op de lagere school. Als enige meisje uit het dorp en wijde omgeving gaat zij op vijftienjarige leeftijd naar de normaalschool in Apeldoorn. Daar volgt ze de opleiding tot onderwijzeres.

Minke is intelligent én ambitieus. Ze trouwt met Jurjen Visser, een gedreven jongeman die carrière maakt als bestuurder in de gemeente Naarden. Samen met haar man ...

In 1955 ging ik als achtjarig meisje met mijn ouders, mijn oudere zus, en jonger broertje voor het eerst op vakantie.

Wij woonden destijds in Goes en de bestemming was Kamperland, een klein dorpje aan de kust van Noord-Beveland wat toen nog een eiland was.

Kamperland genoot nog weinig bekendheid maar het prachtige strand met de duinen waar je nog vrij in mocht vertoeven, waar stilte en rust zo kenmerkend waren, zorgden voor een heerlijke ontspannen vakantie! De hele familie ging op de fiets e...

Wat zou je anders doen als je nog maar drie jaar te leven had?

En waarom zou je daar eigenlijk mee wachten?

Trodessa was vierentwintig toen ze haar moeder zag sterven, zesendertig toen ze zelf de diagnose kanker kreeg en achtendertig toen ze als gevolg van een hersenvliesontsteking in coma lag. Genoeg om doodsbang te worden, zou je denken. Maar nee. Ze raakte haar angst voor die dood, die ze nu twee keer in de ogen had gekeken, juist kwijt en genoot alleen maar intenser van het leven.

Ze bego...

‘Auw! Voor de zoveelste keer moet ik stoppen. Ongeduldig wrijf ik over mijn zere knie. Waarom gaat die hevige pijn maar niet weg? Langzaam vervolg ik mijn weg naar school. Opnieuw een gemene steek. “Doorlopen, niet aanstellen,” zeg ik streng tegen mezelf en probeer de pijn te verbijten.’

Op deze herfstdag in 1985 verandert het leven van de 11-jarige Lysette voorgoed.

Ze blijkt een kwaadaardig kankergezwel in haar knie te hebben en komt voor een zware keus te staan: volledige amputatie...