In deze bundel vertelt Wilfred Ploeg (1953) veertig korte verhalen over ontmoetingen met jongens en mannen. Het eerste verhaal speelt in 1964 wanneer hij als elfjarig jochie onder de indruk is van een stoere jongeman met lang haar bij een Apeldoornse bushalte. De laatste episode is vierenvijftig jaar later en gaat over de ontmoeting met een Molukse jongen met een bijzondere tattoo die zegt dat hij protestant is. De verhalen zijn ook als podcast te beluisteren. In de inleiding geeft de schrij...

Felix, stationskat en ‘Senior Ongediertebestrijder’, woont op het treinstation van Huddersfield in Engeland. De schattige kat heeft een bijzondere band met mensen en brengt pendelaars en stationsmedewerkers bij elkaar. ‘Felix’ aanwezigheid tovert een glimlach op ieders gezicht,’ aldus een woordvoerder van het Huddersfield-station.

Toen Felix jaren geleden als kitten op het station aankwam, kon niemand vermoeden hoe belangrijk dit kleine pluisje zou worden. Felix b...

Leven met een handicap

Uit het leven van Henk Anker

Henk Anker mag ondanks zijn handicap getrouwd zijn en vrijwilligerswerk doen op de Graaf Jan van Nassauschool te Gouda. Tot het schrijven van deze autobiografie werd hij bemoedigd door de woorden uit Psalm 77: 'In plaats van bittere smart, daarvan spreken dag en nacht.'

Dit dagboek begint op het moment van de Japanse oorlogsverklaring op 8 december 1941 en eindigt 4 jaar en 16 dagen later op 24 december 1945 toen mijn vader mijn moeder weer ontmoette in de haven van Bangkok aan boord van het Amerikaanse transportschip de "Lake Charles Victory."

Dit door de Japanners verboden dagboek zat verstopt in een klein niet opvallend laadje dat mijn vader tegen de onderkant van een krukje had getimmerd. Soms lag het begraven in het oerwoud.

Gelukkig zijn deze aantekeni...

Rossi, een rode vrouwtjeskat vertelt hoe zij en haar vriend Flo verhuizen naar Frankrijk. Na een lange reis met het ding op wielen belanden zij eerst in de Vaucluse. Daar krijgen zij de eerste grote schok van hun leven. Maar Bobby hun vrouwtje wil er niet blijven wonen en uiteindelijk komen ze dan in het door haar beloofde huis met tuin in de Drôme Provençale

Een hilarisch verhaal met een knipoog naar het tv programma "Ik vertrek".

Ik en de kinderen hebben het erg moeilijk gehad toen mijn relatie op de klippen liep. Maar ondanks alle moeilijkheden hadden we het met zijn drieën goed voor elkaar. Het begon weer steeds beter te worden. Totdat er de dag kwam dat mijn dochter vanwege een moeder-kind generatie ruzie om een time-out vroeg. En daarmee is deze hele ellende begonnen.

In 1928 startte Klaas Kruit zijn firma Behangen en Stofferen en legde daarmee de basis van woninginrichting Kruit Wonen, de moderne meubelzaak die decennia lang toonaangevend was in Zaandam en omstreken.

Iedereen in Zaandam kende wel 'een Kruitâ , van de winkel, de school of de gereformeerde kerk. Aan de hand van de herinneringen van drie zoons, een dochter en andere familieleden, opgetekend door de kleindochter van Klaas en zijn echtgenote Annie, wordt een levendig beeld geschetst van deze...

Op vakantie naar Vlieland werd Maria van Vliet verliefd op een wat vervallen pension dat er te koop stond. Ze liet alles achter zich en verhuisde met haar gezin naar Vlieland, waar ze met vele vrienden het pension opknapte en het hoofdzakelijk alleen verder runde. Hoe was dat voor haar twee nog jonge zonen. Hoe kreeg ze de gasten naar haar hotel en hoe moest dat met het koken voor zoveel mensen. Marie vertelt erover in ‘Verhalen van de Veerman’. Ook over haar belevenissen met de vele bijz...

Een moeder krijgt een telefoontje van het studentenhuis dat haar knappe, intelligente, 18-jarige zoon suïcide heeft gepleegd.

Als moeder kan zij niet tot rust komen alvorens ze weet waarom. Ze neemt contact op met al wie hij gekend heeft de laatste jaren en ze onderzoekt ragfijn zijn worsteling met het leven en met de school. Ook graaft zij in haar verleden waar de kiemen liggen van wat er is gebeurd. Intense therapie helpt haar meer inzicht in het drama te krijgen.

Langzamerhand kruipt ze ...

Als de 12-jarige Julie ’s ochtends wakker wordt en zegt dat ze dubbelziet, is mijn eerste reactie dat ze misschien een bril nodig heeft. Tussen haar dagelijkse lachbuien door, is ze bang. Een paar dagen later krijgt ze te horen dat ze ongeneeslijk ziek is. Voor een tumor in de hersenstam is geen behandeling mogelijk. In de periode die volgt wisselen verdriet, vrolijke momenten en prachtige gesprekken zich af. Tegen beter weten in blijft er hoop. Met haar kracht, humor en doorzettingsvermoge...