Nei dy iene dei, doe't Elske my it nijs dien hie, ferskeat it sêfte giel nei blau, in hiel ljocht, sulvereftich blau: winterblau of iisblau - in oar wurd ha'k der net foar. Iispegeltsjedagen wiene it foar ús, it blauwe fan in wintermoarn as de sinne noch even neat te sizzen hat, mar him alwol oankundiget. Elske krige sûnreade wangen en in wat tsjokkere kop. Sa moai hie se net earder west. Ik wie op 'e nij fereale, ik koe my net yntinke dat der ea noch in oare tiid komme soe as ús blauwe p...

Een wereld waarin een pop die troost en liefde geeft, heel gewoon is. Herkenbaar, met ruimte voor een traan en zeker ook voor een lach. Deze liefdevolle inzichten en ervaringen met haar moeder met dementie leverden een ongekend aantal positieve reacties op. Gesteund en geïnspireerd door haar lezerspubliek schreef Ria ­deze tweede bundel.

"De verhalen zijn mooi en liefdevol geschreven en met het juiste woord getroffen. Dit boek raakt de lezer in zijn ziel."

- Jan Siebelink