In de winter van 2009 schreef hij mij. Ik schreef over Hodgkin en hij schreef mij. Je kent mij niet, maar we hebben een gemeenschappelijke vriend; Thomas Hodgkin. We deelden. Verdriet, vreugde, teleurstelling, emotie, vertrouwen. Het motto: "hodgkin sucks". Twitter werd het kanaal, waar mensen elkaar vonden. Mensen met kanker, na kanker, naast kanker. Kanker-vrienden.

In dit boek zijn de verhalen gebundeld over helden, chocolade en kanker. De dingen die op een pad kwamen van een energieke tw...

Steve kan het verlies van zijn vrouw Lillian en hun vijf maanden oude baby Logan, na een dodelijk verkeersongeval, maar moeilijk verwerken. Het gevoel van onrecht en verdriet geeft hem niet de kracht om zijn leven weer op de rit te krijgen. Het vinden van troost lijkt onmogelijk en er weer bovenop komen eveneens. De aangeboden hulp slaat hij af en alleen zijn buurman Willy staat hij toe om over het verlies te praten. Met alleen maar redenen tot ongeloof, volgen er toch ontmoetingen met nieuwe...

Relaties kunnen complex zijn.

Deze bundel bevat, naast enkele gedichten, eenendertig verhalen, die vanuit verschillende oogpunten vele facetten van relaties belichten. De verhalen zijn zo nu en dan gelardeerd met autobiografische elementen en variëren van ontroerend tot spannend, met hier en daar een vleugje erotiek.

Enkele verhalen zijn gebaseerd op het leven van alledag met doorsneemensen die zich allesbehalve doorsnee gedragen, hetgeen nog eens bewijst dat niets uiteindelijk is wat het oo...

Glopland, bestaat het wel? Is het ver weg of juist heel dichtbij? Dwalen wij door Glopland of verdwalen wij erin? Of is Glopland misschien het leven zelf?

Glopland kent geen wegwijzers. Leven is vullen van ledigheid. Glopland vertelt met een glimlach over de absurditeit van dat leven.

De tweede bundel van Erna de Groote-Visser zit boordevol humor en zelfspot, ook werpt ze een blik op de hedendaagse wereld. Het boek is onderverdeeld in drie delen.

In MIJN ANGST schrijft ze over het wereldnieuws en haar kijk hierop.

In MIJN LEVEN vertelt ze over de dagelijkse dingen die haar bezig houden, deze verhalen zitten vol humor, zelfspot en onzinnigheden.

In MIJN HART neemt ze ons mee naar haar serieuze kant en geeft ze ons een kijkje in haar ziel.

Na haar debuut bundel Thank God for...

Rik van Schaik (1974) brengt in De Laatste Sinterklaas van De Meern schetsen en verzen samen over op hol geslagen Sinterklazen, spookachtige kerstnachten, pijnlijke oudejaarsavonden, brute moordzaken, dwalende popiconen, moordende dichters, fantaserende amateurspionnen, rouwende theatermakers, gemankeerde paragnosten, spokende schrijvers, theatrale dorpsgenoten, clandestiene lijkverbrandingen, hoog aan de wind gaande wetenschappers, vernielde acteurs, schimmige tradities van Terschelling, nac...

De bus naar Clifden is een kort verhaal van een student geografie die in Connemara, in het uiterste Westen van Ierland, zijn verleden probeert te verwerken. Tijdens een busrit krijgt hij een visioen uit het Keltisch verleden, dat zich vermengt met zijn eigen verhaal.

Acht fictieve verhalen over de donkere geheimen en dromen die we zelfs niet aan onze beste vriendin durven opbiechten, maar waar we niet alleen in staan. Agatha, Lola, Manoes of Luz: de vrouwen uit deze verhalen zijn allemaal anders en halen soms ongewone acties uit, en toch... Want er is een ander leven dan het bestaan van de buitenkant, van de verwachtingen, van de mal waarin we allemaal zouden moeten passen. Wie gaat er `s avonds niet af en toe op exenjacht, via Facebook, twitter of instag...

‘Euforische dromen’ is de opvolger van Ralph P.M. de Wit’s succesvolle bundel ‘Een getatoeëerd geheugen’. In deze verzameling eigentijdse verhalen beschrijft hij op tragikomische en ook romantische wijze het leven van alledag.

Het zijn verhalen over de zoektocht naar liefde en erkenning. Over de schoonheid van Limburg en hoe je je voelt als je bananen langs de muur omhoog ziet lopen of als een Kerstborrel gruwelijk uit de hand loopt. Over verwarrende dromen. Met diverse sensuele au...

De thematiek van de verhalen in 'Broodjes, koffie en sherry' wordt voor een deel bepaald door de moeizame relatie met het ouderlijk huis die ook in ander werk van Susannah Stracer een rol speelt. Het titelverhaal beschrijft de laatste dagen uit het leven van een vrouw die met ongeoorloofde middelen zich haar aanrander van het lijf getracht heeft te houden en in 'Het rijdend bacchanaal' probeert een kuis man zich als ambtenaar en geoloog te handhaven temidden van een kolonie wellustelingen.