Brand Overeem verzorgde de fotografie en Bert Paasman tekende het levensverhaal op in 'Het leven van Evert'. Evert was een uniek mens die midden in een consumptieve wereld boordevol hypes, zichzelf en zijn sobere familietraditie trouw bleef. In de goede zin van het woord: eigenzinnig. Hij leefde zoals zijn ouders leefden, zonder luxe en verspilling. Hij kende het woord recycling niet, maar paste het al zijn levensdagen toe. Zijn technische vaardigheden waren even eenvoudig als doeltreffend. E...

Een weelde aan groen

Vier kloostertuinen in Noord-Brabant


Ons land kent een bijbelbelt. Minder bekend is dat ons land ook een ‘kloosterbelt’ kent. In het noordoosten van Brabant vestigde zich in de nasleep van de Reformatie in de loop van de 17de en 18de eeuw een reeks van abdijen en priorijen, die tot de oudste van Nederland behoren. Achter de muren van deze kloosters bevindt zich een weelde aan groen. De kruidentuin in Uden, de Hof van Lof in Megen, de stiltetuin in Velp (bij Grave) ...

Een schitterend monument in foto's: Mariahoeve. Drie gezusters en de strijd om het bestaanNa de dood van hun broer waren de drie gezusters Geertje, Steventje en Maria op elkaar aangewezen. Gedrieën zetten ze het boerenbedrijfje van hun familie voort: een klein, traditioneel gemengd bedrijf met wat land- en tuinbouw en veeteelt. Moderne machinerieën hadden ze niet tot hun beschikking. De zusters waren lichamelijk misschien niet zo sterk meer, maar geestelijk des te krachtiger. Zo begint hun ...

De Nieuwe Ooster in Amsterdam is de grootste, groenste en misschien wel mooiste begraafplaats van Nederland. Wie deze prachtige enclave met een grootte van 33 hectare bezoekt, kan dit alleen maar beamen. Meer dan 30.000 graven, duizend verschillende soorten bomen en negen monumentale gebouwen weerspiegelen hier de multiculturele samenleving van vandaag. De geschiedenis van Amsterdam is op elke vierkante meter te aanschouwen.

Op 1 mei 1894 wordt de door de vermaarde tuinarchitect Leonard Antho...

"Verslaggever van 't Nieuwe Zeeuwtje"gaat over de Katholieke pers, begin en half 20e eeuw, met name in Zeeland en aan de hand van verslaggever Niek Karhof. Niek was verslaggever van "De Nieuwe Zeeuwsche Courant", één van de voorlopers van BNDeStem. Auteur Paul de Schipper is bekend van boeken zoals "De sterke van Saeftinghe"en "De slag om de Oosterschelde".

Limburgensia

De schatten van Schillings

Redactie: Babke Aarts, Ad van Pinxteren & Jos Schatorjé

Vormgever: Hans Lemmens

Het Limburgse echtpaar Miep en Har Schillings houdt van verzamelen. Har legde zich bijvoorbeeld vier decennia toe op Limburgensia. Deze collectie, van manuscripten en vooral bijzonder drukwerk, is onlangs overgedragen aan het Limburgs Museum.

Die overdracht is een bewuste keuze, want veel boeken hebben qua inhoud en afwerking een museale verschijningsvorm. Ook bieden ze inzicht ...

Herken jij de straten en pleinen in het Antwerpen van weleer? BeroepsAntwerpenaar Tanguy Ottomer dook in de archieven en selecteerde 50 foto’s van plekken in de Scheldestad. Soms zijn de stadsgezichten op deze oude foto’s weinig veranderd, soms zijn ze zo goed als onherkenbaar. Dan is het zoeken naar gebouwen of andere oriëntatiepunten die je een hint geven.

Sla de bladzijde om, ontdek waar de oude foto genomen werd én verwonder je over hoe exact dezelfde plek er vandaag uitziet...

In 2014 is de werkgroep Oldambt van het IVN gestart met het project ‘Kolken in het Dollardgebied’. Het doel was om de kolken in kaart te brengen en waar mogelijk de aanwezige natuur te inventariseren. Kolken zijn ontstaan als gevolg van dijkdoorbraken. Doordat het water zich met grote kracht door de opening perste, ontstond door het kolkende water een diep gat. De doorbraak is vervolgens hersteld door om de kolk heen een nooddijk aan te leggen, waardoor de kolk binnendijks kwam te liggen.

Door de eeuwen heen zijn kolken door de boeren en de lokale bevolking gebruikt als drinkplaats voor vee, stortplaats van afval en als vis-, zwem-, en schaatswater. In de loop van de tijd zijn ondiepe kolken verland of kolken zijn gedempt door de beschikbaarheid van grotere en sterke graafmachines. In het gebied rond de Westerwoldse Aa zijn in de jaren 60 van de vorige eeuw de meeste kolken gedempt. Een klein aantal kolken is als landschapselement bewaard gebleven. Bij de ruilverkavelingen van de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw werden de kolken in het Oldambt in de meeste gevallen in het kader van het toen verplichte landschapsplan als kleine perceeltjes toegewezen aan Staatsbosbeheer. Daarop werd vaak een stukje bos aangeplant. De reden van deze bosaanplant is het idee dat natuur zonder bos geen natuur kon zijn en dat een landschapselement van verre herkenbaar moest zijn. Kolken zijn tegenwoordig kleine natuurgebiedjes, die als een archipel in het voornamelijk agrarische landschap van het Oldambt liggen...