De antirevolutionaire staatsman en historicus Guillaume Groen van Prinsterer (1801-1876) staat bekend om zijn naar binnen gekeerde nationalisme, calvinisme en orangisme. Ook wordt hij door menigeen als conservatief denker beschouwd. In het eerste deel van dit essay wordt betoogd dat Groen de nationale kaders van zijn tijd oversteeg en dat hij gezien moet worden als Europese antirevolutionair. In het tweede deel wordt Groens Europastandpunt eerst vergeleken met dat van hedendaagse en prominent...

De afgelopen jaren in de Tweede Kamer, was Sadet Karabulut woordvoerder namens de Socialistische Partij over buitenlandse zaken en defensie. Dit woordvoerderschap kan het beste gekarakteriseerd worden als een continue strijd tegen (voorstanders van) permanente oorlog. Want ondanks mislukte militaire interventies in Afghanistan, Irak, Libië, Jemen en allerlei andere landen blijft voor veel politici het oorlogswapen, of het dreigen daarmee, een gewild instrument in de internationale politiek.

...

'De situatie in Noord-Irak, Syrië en Gaza leidt in ons land tot spanningen en tot gevoelens van onmacht en onveiligheid. De haat die elders in de wereld mensen in het verderf stort, mag niet overslaan naar onze straten.'

Dit zei koning Willem-Alexander op 16 september 2014 in de Troonrede. Wat hij zei heeft niet alleen betrekking op Nederland, maar ook op België en andere westerse landen.

Dankzij de aanwezigheid van snelgroeiende migrantengemeenschappen van moslims worden de conflicten uit ...

Diversiteit – het lijkt een nieuw toverwoord. Eurocommissaris (en PvdA-coryfee) Frans Timmermans verklaarde op Junckeriaanse wijze dat men ‘divers zal zijn’ of ‘niet zal zijn’. Als alternatief noemde hij ‘oorlog’.

Het zijn apocalyptische woorden. Wat betekenen ze en is er überhaupt een onomstreden definitie van diversiteit? Waar komt dit diversiteits-denken plots vandaan? Is het nuttig? Over welke soort diversiteit gaat het? Elke soort? Dat kan nauwelijks de bedoeling zijn –...