Met de veelkleurige, surreële mensbeelden van kunstenares Bep Scheeren (Kerkrade, 1950) is

altijd iets bijzonders aan de hand. De uitgebeelde personen, zowel mannen als vrouwen, zijn

in fysieke zin zonder één enkele uitzondering atypisch. Alle lijven zijn namelijk van gedaante

veranderd. Eigenlijk kunnen deze mensbeelden worden opgevat als ingenieuze constructies

die ver boven de werkelijkheid uitstijgen.

De zorgvuldig samengestelde werken roepen bij alerte kijkers voortdurend vragen op. Z...

Johan Maelwael (1365/70-1415) was een van de belangrijkste West-Europese kunstenaars uit de late middeleeuwen. De hofschilder van de hertogen van Bourgondië groeide op in Nijmegen als telg van een familie van succesvolle heraldische schilders. Bijna een eeuw voor Jheronimus Bosch werkte deze grote vernieuwer van de schilderkunst aan een veelzijdig oeuvre. Zijn schilderkunst kenmerkt zich door de elegante verfijning van de figuren, de hoge mate van realisme en het heldere kleurenpalet met die...

Guido Geelen (Thorn, 1961) adopts a unique stance as sculptor. His unorthodox outlook on the use of materials such as clay (ceramics), bronze, iron, aluminium, glass and textiles is linked with an iconography of recognizable contemporary and classical images.

In 2000 a book containing a complete view of Guido Geelen’s work, spanning the period 1986 - 2000, was published when he received the Dr. A.H. Heineken Prize for Art.

This second survey, spanning the period 2000 - 2022, gives conside...

Hans Klein Hofmeijer nummert sinds 1979 consequent zijn kunstwerken. Na bijna veertig jaar nadert hij het duizendste 'artefact'. De publicatie 'Artefact nr. 953 - Gapingen van mijn geest' heeft een status aparte in zijn oeuvre. Collega-kunstenaars, fotografen, oud-museumdirecteuren, kunsthistorici, verzamelaars, een wetenschapper, galeriehouder/curator, vormgever en een dichter reageren op het werk van Hans Klein Hofmeijer. Ze geven op persoonlijke wijze inkijk in het oeuvre van Klein Hofmeij...

Erich Wichman (1890-1929) was eigenlijk teveel tegelijk: schilder, tekenaar, graficus, beeldhouwer en ontwerper, excentriekeling, antiparlementair dwarsligger, antiburgerlijk scribent, principieel alcoholist, medeoprichter van de Amsterdamse Rapaillepartij, kunstcriticus en tegen het eind van zijn leven ook nog fascist. In de enerverende periode tussen ca. 1912 en 1929 leerde hij veel kunstenaars en literatoren kennen, onder wie Theo van Doesburg, Wassili Kandinsky en Adriaan Roland Holst.

W...

Het complete werk van Jan van Eyck bij de grootste Van Eyck-expo ooit.

Als schilder van de Bourgondische hertog Filips de Goede en van het flamboyante hof en de rijke inwoners van steden als Brugge en Gent torende Jan van Eyck (1390-1441) mijlenhoog uit boven zijn tijdgenoten. Van Eycks weergaloze techniek, zijn grondige wetenschappelijke kennis en zijn ongeëvenaarde observatievermogen waren doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van de beeldende kunst. Van Eyck – Een optische revolut...

In his new body of work Stories, I–XX the artist elaborates on his displacement of painting into other realms to engage us in a rhythmical reflection on color. As we move from one Story to the next, the idiosyncratic nature of these cutout plywood pieces comes to confront their seriality — form and logic sporadically emerge and disappear. During the 1980s, Richard Tuttle began experimenting with materials and framing devices to probe art’s relationship to scale, form and systems of disp...

James Ensor verwierf al zeer vroeg een legendarische status. Volgens de gangbare romantische kunstopvat - tingen werd zijn werk geboren uit de persoonlijke en ideologische frustraties van een miskende, eenzame, halve gek op een zolderkamer in Oostende. Wat niet het geval is.

Herwig Todts dook voor zijn onderzoek in Ensors honderden vrijgegeven brieven en zijn (naar het woord van Emile Verhaeren) ‘wonderbaarachtiglijke’ geschriften. Ze bieden een belangrijke correctie op het bestaande bee...

Johan Clarysse culls and paints images, unbiased, guided only by their potential for leaving a lasting impression on the viewer. To this end, imagery is assessed for its tension and contrasts, for its ability or inability to convey meaning, as well as for the presence of any unsettling enigmas. That is, drama without any restrictive narrative. Tension without any apparent curve. Clarysse’s work stands out because of its unique language, the use of soft, muted colours, its existential themes...