Moeder, waarom lezen wij? Al eeuwenlang horen we dat boeken goed zijn voor onze mentale gezondheid: ze bieden ons

wijsheid en inzicht. Maar vooral: ze zorgen ervoor dat we ons beter voelen wanneer het slecht gaat. Boeken bieden troost:

schrijvers van vroeger zeggen het voor en lezers van vandaag

zeggen het hen na.

Maar wat is dat eigenlijk, troost? Hoe werkt dat bijzondere gevoel dat we allemaal kennen? Waarom vinden we die troost

vaker niet dan wel? Wat hebben we nodig om écht getroost...

Lotte Lola Vermeer verkent de wereld zonder haar woning te verlaten. Dat doet ze met Google Streetview. Die reizen zijn goedkoop en onuitputtelijk, want met Streetview kun je werkelijk overal komen, van het oogverblindende Alaska tot het ijzige Siberië. Toch?

Op een van haar vele digitale reisdagen ontdekte de jonge theatermaker echter dat Streetview op ogenschijnlijk willekeurige plaatsen eindigt. De ‘onbestaande’ plaatsen die ze aantrof lieten Lotte Lola niet meer los, dus ruilde ze h...

De rijzige appartementsblokken van de provinciestad, jaren negentig. Bintje groeit op in een verscheurd gezin. Haar Congolese vader is een fanatiek religieuze man, een aan lagerwal geraakte schrijver die geen werk vindt en overdag aan zijn memoires werkt. Hoe gedesillusioneerder hij raakt, hoe meer hij naar de fles grijpt en hoe agressiever hij thuis wordt. Desondanks adoreert Bintje haar vader en probeert ze hem op het juiste pad te houden. Als het echter duidelijk word...

Frances Lefebure is 33, getrouwd met Boris Vanseveren en plusmoeder van twee tienerjongens wanneer ze in 2022 zwanger wordt en een miskraam krijgt. Eerst is er angst en verdriet, maar wanneer de volgende zwangerschap wél goed loopt, en naarmate de maanden vorderen, krijgt Frances een groot vertrouwen in zichzelf en haar lichaam. Tot op een dag haar weeën beginnen en niks nog loopt zoals gepland. In ‘Wat ik nog wilde zeggen’ schrijft Frances een traumatische keizersnede van zich af en st...

Tijdens de Tweede Wereldoorlog sluit de Lierse politieagent Staf Van Boeckel zich aan bij het verzet. Al snel wordt hij

gearresteerd, gemarteld, naar Breendonk en Duitse kampen gevoerd. Na de bevrijding besluit hij over de oorlog te zwijgen.

Kleindochter Gretel Van den Broek ging jarenlang op zoek naar dit verzwegen verhaal, naar wat haar lieve grootvader

nooit vertelde. Ze reconstrueert zijn daden, en verwerkt ze op literaire wijze. Ze zoekt naar hoe haar grootvader de oorlogsjaren beleefde,...

Valt er nog iets degelijks te bekijken op televisie? Die vraag is minder interessant dan de vraag of er nog iets degelijks geschreven is over diezelfde televisie. Zolang Rudy Vandendaele er is, zal het antwoord op die laatste vraag altijd positief zijn.

In de rubriek Dwarskijker, die hij van 1991 tot 2019 voor het weekblad HUMO bestierde, nam Vandendaele al wat op de beeldbuis verscheen op bijzonder intelligente en geestige wijze onder de loep. Een eerste bloemlezing van die stukjes verscheen...

Wat bezielde Gerard Reve? Zijn leven was één zoektocht naar het Hogere. Al zijn werk getuigt daarvan. Jef Rademakers had nauw contact met de Volksschrijver in de jaren 80 en 90. Hij vertelt over Reves verlangen naar God, over zijn intieme relatie met de Maagd Maria en over de capriolen die Gerard uithaalde tijdens hun gezamenlijke bedevaarten. Ook zijn homo-erotische fantasieën, zijn vreemde verhouding met de roomse kerk en zijn neiging tot provoceren blijven niet onopgemerkt.

Cyriel Buysse (1859-1932) is een van dé groten uit onze literatuurgeschiedenis. Hij staat geboekstaafd als een held van het naturalisme. Zijn werken Het recht van de sterkste (1893) en Het gezin van Paemel (1902) roepen prachtige beelden op van een hard, boers landschap, dat nog steeds tot de verbeelding spreekt.

Nu en dan verliet Buysse echter de klei die hem vormde, om ook elders de tragedies en triomfen van het leven in tekst te vatten. Deze publicatie bundelt Buysses teksten over Amerik...

Zo donker buiten is Marnix Peeters’ reconstructie van zijn moeders leven, haar laatste maanden en haar overlijden.

Zij was bescheiden, was van mening dat het beste leven zich in de schaduw afspeelt. Je doet wat je moet doen en wanneer je verdwijnt is het alsof je er nooit bent geweest, je hebt voetsporen noch vingerafdrukken achtergelaten, het leven is een voorbereiding op schim zijn. In die zin paste alzheimer wel bij haar: na de diagnose die zij al jarenlang vreesde,

doolde zij steeds mee...