Vertaald door Piet Gerbrandy

Ingeleid en toegelicht door Piet Gerbrandy en Guusje van der Meij

Orpheus, de archetypische zanger en dichter, heeft altijd tot de verbeelding gesproken. We kennen hem tegenwoordig vooral als de man die in de Onderwereld afdaalt om zijn geliefde Eurydike op te halen, maar van hem wordt ook verteld dat hij een van de Argonauten was, die in Georgië de gouden vacht van een mythische ram gingen stelen.

In de vijfde eeuw van onze jaartelling schreef een anonieme dicht...

De Lof der Zotheid, Moriae Encomium, is van al de werken van Erasmus het meest bekend. Het aantal van de uitgaven, dat al bij het leven van de schrijver het licht zag, bedraagt ruim veertig en na zijn dood is het werkje telkens en telkens weer herdrukt en vertaald. Het lijdt geen twijfel, dat vooral de felle aanval op kerkelijke toestanden, heiligenverering, monnikenwezen, aflaathandel enz. de reden is, dat het zo'n geweldige opgang heeft gemaakt. Het is de proloog van de grote theologische t...

Tacitus beschrijft in zijn grote geschiedwerken meestal de politieke realiteit. Daarnaast richt hij zijn aandacht op onherbergzaam gebied aan de randen van het rijk, waar een beschaafde Romein eigenlijk niets te zoeken had. Lezen we Tacitus' teksten in één bundel bij elkaar, dan ontstaat een uniek beeld van het barre, noordelijke deel van Europa in de Romeinse tijd.

Dit boek, dat vertalingen bevat van delen uit Annalen, Historiën, Germanen en Agricola biedt een gedetailleerde beschrijving ...

In dit boek wordt de receptie van het Achillespersonage in de antieke en de latere literatuur behandeld. Centraal staan de volgende teksten: het onvoltooide epos Achilleïs van Statius - dat hier voor het eerst in Nederlandse vertaling wordt gepresenteerd -, een epyllion van Catullus en enkele (vertaalde) fragmenten uit de middelhoogduitse roman Trojanerkrieg van Konrad von Würzburg. Brouwer beziet Achilles tegen de achtergrond van de Ilias van Homerus, en gaat in op het karakter van de held...

Verschenen in de serie Monobiblose Romeinse dichter Marcus Valerius Martialis (ca. 40-ca. 102) is de koning van het epigram. In zijn scherpe puntdichten is de toon is fel en hard, vaak opzettelijk grof of obsceen. Maar soms last hij tussen het verbale vuurwerk ook wat gevoelige, lyrische teksten in. Zijn werk is bedoeld om te amuseren en te prikkelen. En in elk geval wil hij veel lezers bedienen: de dichter presenteert zich als een arme drommel die van zijn poëtische werk moet leven.In deze ...