Een haperend geheugen, Wii-knieën, snedig taalgebruik, een beursgorilla, de geboorte van zijn dochters of Piet Piraat; Frank Agter weet met zijn unieke schrijfstijl ieder onderwerp te laten leven. Zijn columns zijn doorspekt met veel humor, maar zetten je altijd aan het denken.

Soms loop ik ergens en dan gebeurt er niet veel. Dat komt eigenlijk best vaak voor, maar het voelt toch wel goed. Dan komt er op zo’n gezapige zomerdag een mooie compositie voor mijn lens en ik druk af omdat het er goed uit ziet. En dan ontstaat de noodzaak om mijn gedoodverfde omslag te verbinden met de inhoud van mijn boek. Plotseling bevat die werkelijkheid dan een persoon die schrijft.

En ik ben niet de enige. Dagelijks heb ik te maken met anderen die schrijven en beelden maken, in een ...

La littérature s'est emparée du numérique, non seulement comme d'un outil mais aussi, et essentiellement, comme d'une formidable résonance aux questions qui sont siennes, pour entrer elle-même en résonance avec son époque. Utopie de l'intelligence artificielle tout d'abord, qui donna vie au premier générateur informatique de texte en 1952 avant de se fondre dans la question esthétique de l'oeuvre variationnelle et combinatoire dès 1959, forme rejetée pour sa dimension désincarné...

Dit boek bevat 58 stukjes proza en poëzie. Soms en spreuk, soms een elfje, haiku, en columns.

Verder poëzie die ik al eerder in andere boeken heb ondergebracht.

58 is een jaar en zes weken. Dat is een officiële rouwperiode.

Je hoeft niet in de rouw te zijn om dit boekje te kunnen waarderen.

Ik ben het wel op dit moment en put er troost uit om dit allemaal op te schrijven.

Relativerend spring ik van het ene stukje naar het andere.

Ik spring van schots op schots tot ik aan de overkant ...

‘Ik ken een meneer met een poedel en die praat tegen zijn hond alsof het een kind is.’

Ik ben op een feestje en sta samen met nog een paar mensen in een kring om de spreekster heen. Deze staat met een glas in haar hand te genieten van de aandacht. Ze gaat nog even door: ‘Zooooo, Meisjepeisje, jij bent wel moe na zo’n lange wandeling, hè?’ kirt ze, de meneer met de poedel imiterend. ‘En die poedel heeft een jásje aan, nou jaaaaa!’

De mensen om haar heen slaan zich op de dijen ...

Het spoor bijster bevat tweeënzestig sterk autobiografische columns. René Turk verhaalt over zijn zwerfvuilacties, ontmoetingen met asielzoekers, zijn meditatiebankje, het warme hart van Afrika, zijn geliefde park Rosorum en onverwachte parels, die zomaar voor zijn voeten lagen. 

De schrijver (1974) koos Het spoor bijster als titel voor dit boek omdat hij het meest trots is op deze column. Het gelijknamige verhaal in deze bundel werd geplaatst in literair tijdschrift Alice van Schrijven Ma...

Susan Smit schetst in korte en langere verhalen haar persoonlijke leven, haar schrijverschap en haar spirituele overtuiging. Ze vertelt openhartig en vol zelfspot hoe ze als jonge schrijfster in het literaire wereldje rondloopt en hoe ze worstelt met het verlangen naar overgave en autonomie in de liefde, in stukken die ontwapenen en aan het denken zetten.'Iedere keer als ik naar de sauna ga, moet ik iets van gêne overwinnen voor ik mijn badjas aan het haakje gang, terwijl ik mezelf vervloek ...

Jack Nouws (Zundert, 1960) kocht in 1987 na een frustrerende middag worstelen met MS-DOS een elektrische typemachine. Twee maanden later maakte hij kennis met de Macintosh. In de voor Apple en Mac-gebruikers moeizame jaren 1995-1998 liet hij in fora en brievenrubrieken zijn onverbloemde mening horen. Dat leidde in 1998 tot een column in MacFan, wat hem volgens zijn hoofdredacteur het Apple-geweten van Nederland maakte. Met humor en venijn becommentarieerde Nouws – zonder Apple of zichz...

Sinds gisteren ben ik iemand die konijnen uithongert. Het laatste stuk omheining van mijn tuin is gedicht, weliswaar provisorisch, maar het zit dicht. Binnenkort maak ik de poort af, als de accu van mijn boormachine weer opgeladen is met verse stroom, Mooie groene stroom van Hollandse wind gebruik ik tegenwoordig. Dan is die wind toch nog ergens goed voor.

Maar goed, die konijnen gaan dus misschien dood door mijn omheining. Albert van een paar tuinen verder vertelde me hoe hij gezien had dat ...

Het is een bijwerking van mijn geneesmiddel: extreme vermoeidheid. Daarnaast zou het gebruik kunnen leiden tot agitatie, agressie, verwardheid, hallucinaties, neerslachtigheid en slapeloosheid, in meerdere of mindere mate, naast een dozijn andere bijwerkingen. Alsof persoonlijkheidskenmerken gereduceerd kunnen worden tot de bijwerkingen van een medicijn tegen hooikoorts.

Daar werd ik overigens ook extreem vermoeid van. En ik proefde mijn eten niet meer, ook niet als dat te zout was. Dat zou ...