In deze bundel word je meegenomen naar persoonlijke gebeurtenissen, intens geluk en diepzinnige gedachten.

We bevinden ons momenteel in een periode waarbij we wat meer optimisme kunnen gebruiken. Het is tijd om verbinding te maken, niet alleen met jezelf, maar ook met anderen. Er is nog zoveel moois om te ontdekken. Deze wereld is groter en mooier dan je denkt of tot nu toe hebt ervaren en zit bovendien vol wonderen.

Ga mee op een inspirerende reis met deze ongecensureerde columns die eerli...

Hoe overleven we racistische algoritmes, Twitter-trollen en de metaverse? Kanis beschrijft in klare taal de alledaagse, digitale dilemma's en herkenbare ergernissen van deze tijd. Ontdek waarom de platformbitch niet meer zonder haar apps kan, hoe de Linked-influencer van het carrièreplatform een dagboek maakt en waarom demissionair minister De Jonge nooit bij een tech-bedrijf was aangenomen.

Hoe kan het dat Big Tech steeds meer hoofdzonden begaat en dat Alphabet ons alfabet bepaalt? Kan tech...

DE BESTE COLUMNS EN ANDERE TEKSTEN VAN DE ONGEËVENAARDE MARC DIDDEN, VAN 2010 tot 2016Marc Didden (194) begon zijn carrière in de jaren 70 als muziekjournalist bij het weekblad Humo en is sindsdien blijven schrijven, interviewen en observeren; als auteur, filmmaker, scenarist en docent. Sinds 2007 verschijnt bijna wekelijks een column van zijn hand in De Morgen. In zijn kenmerkende stijl fileert hij genadeloos alles wat zich afspeelt in onze maatschappij. Hij vertelt over wat hem bezighoudt...

Soms snapt de Limburgse Carine (1970) er niks van. De buitenwereld lijkt haar te zien als een vrouw van middelbare leeftijd. Zo’n vrouw waar je u tegen zegt. Maar zelf denkt ze toch echt vaak dat ze een meisje van 23 is, fris en fruitig. Wat is dat voor een mindfuck?

In Pleister op mijn kont schrijft Carine schaamteloos en met veel humor over alles waar een vrouw rond haar vijtigste mee te maken krijgt en hoe dat in de provincie anders is dan in de Randstad, waar veel meer op te lossen lijk...

In korte verhalen neemt Annemarie met veel vaart en humor haar moederschap onder de loep. Met een flinke dosis zelfspot beschrijft ze de meest bijzondere, genante en leerzame situaties waarin ze met haar kinderen belandt, terwijl ze haar best doet om een goede moeder te zijn.Deze bundel bevat columns die al eerder verschenen zijn én veel nieuw materiaal. 'Ik ben een fan van Annemarie geworden, omdat ze op zo'n herkenbare, grappige, ontroerende, eerlijke en heerlijke manier over haar moeder-z...

Waarom werkt Bertien van Manen het liefst met een simpel en goedkoop compactcameraatje? Waar komt Erwin Olafs fascinatie voor lichaamstaal vandaan? Hoe bepaalt Koos Breukel wie hij portretteert? Fotohistoricus Róman Kienjet sprak zestien Nederlandse topfotografen over de totstandkoming van hun werk, over het reilen en zeilen van een toonaangevende studio, over (artistieke) keuzes, over hun voorkeur en hun liefde voor bepaalde materialen en over afdrukprocedés. En passant zien we de ontwikke...

Corona teistert de wereld, maar Job heeft de tijd van zijn leven. Hij mag veel thuisblijven, krijgt extra aandacht van zijn ouders en geniet van de rust. Job is niet als andere kinderen. Hij kwam ter wereld met een zeldzame chromosoomafwijking. Dat hij een kwetsbare gezondheid heeft, weet hij zelf niet. Elke ochtend wordt hij vrolijk wakker en relativeert hij de zorgen van zijn vader en moeder.

Achttien jaar lang schreef Annemarie Haverkamp columns in dagblad de Gelderlander over het leven met...

Ultramodernen' of 'Ultra' was de naam van een reeks concerten die,

van september 1980 tot en met april 1981, plaatsvond in jongerensociëteit Oktopus aan de

Amsterdamse Keizersgracht, en die nationaal en internationaal veel aandacht trok. Bands als

Minny Pops, The Young Lions, Mekanik Kommando en Nasmak maakten er furore. Ultra groeide

uit tot een verzamelnaam voor Nederlandse bands en artiesten die deel uitmaakten van de

'post-punk experimentele pop', een muziekstijl waarin de energie en 'do-it-y...