De Oostenrijker Adolf Loos (1870-1933) was niet alleen een geniale architect, maar ook een begenadigd publicist. Teksten als Architectuur, Het principe van de bekleding en Ornament en misdaad zijn hiervan beroemde voorbeelden. De teksten van Loos zijn blijvend actueel voor het begrip en de ontwikkeling van onze hedendaagse westerse architectuur en vormgeving. En zijn nu voor het eerst beschikbaar als zelfstandige Nederlandse uitgave.

Architectuur en al het andere ontsluit met de vertaling van ...

OASE 98 onderzoekt de historische basis van het concept van het narratief bij het lezen en het ontwerpen van het stedelijk landschap, op zoek naar de relevantie van narratieve methoden in de hedendaagse praktijk.

Dit nummer presenteert een nieuwe invalshoek op het werk van (landschaps)-architecten en stedenbouwkundigen van de jaren 1960 en 1970 (Edmund Bacon, Kevin Lynch en Jacques Simon) en vandaag (Günther Vogt, Anke Schmidt en Bas Smets) en belicht recente experimenten in de academische w...

The Netherlands is not only known for its clogs and tulips, but also for its waterworks. From the Stormvloedkering (flood barrier) in Zeeland and the Balgstuw (weir) in Flevoland to the new locks in the Maas River: besides examples of unprecedented technical ingenuity, these so-called wet infrastructural works are also an integrated part of Dutch public space and culture.The publication Waterworks in the Netherlands: Tradition and Innovation portrays the diversity and spatial, cultural and cu...

The Why Factory droomt van de Groene Stad. Over de betekenis van het begrip 'groen' heerst verwarring onder ontwerpers, architecten en stedenbouwkundigen. Winy Maas stelt dat groene projecten nog steeds onsamenhangende pogingen zijn waarvan de schaalgrootte het niet haalt bij die van de interventies die in feite nodig zijn. Groen is 'in', maar met het ontwerppotentieel ervan wordt weinig gedaan.Green Dream stelt vraagtekens bij wat tegenwoordig als 'groen' wordt aangemerkt en onderzoekt in sa...

Het verhaal van het Nederlandse modernisme is rijk en divers. Dit blijkt eens te meer nu het werk van vrijmetselaar-architect A.H. Wegerif in perspectief wordt geplaatst.

Bezield modernisme beschrijft een architectuur die, gebaseerd op Wegerifs vertaling van het maçonniek gedachtegoed, de ambitie in zich bergt de beschaving naar een hoger peil te voeren. Aan de hand van zijn ontwerpen, publicaties en maatschappelijke inzet wordt getoond hoe Wegerif deze opvatting heeft vormgegeven.

Na een ve...

Geen enkele architect heeft tijdens het Interbellum het aangezicht van Den Haag en Wassenaar zo bepaald als Co Brandes (1884-1955). Hij was de voorman en meest productieve architect van de Nieuwe Haagse School, de derde stroming binnen de vooroorlogse moderne Nederlandse architectuur, tussen het Nieuwe Bouwen en de Amsterdamse School in.

Zijn omvangrijke oeuvre, dat tot stand kwam tussen 1902 en 1955, omvat alleen al vele honderden woningen en vijftig villa's. Het architectonische en stedenbo...

Architecture and urbanism can contribute to making our cities more resilient to migration. In ‘City of Comings and Goings’ Crimson brings together a cast of European cities that are marked by migration represented through authoratitive essays by local scholars. These cities are also the source of a catalogue of one hundred projects that tackle the issue of migration in many different ways and on different scales. The essays, the catalogue of projects and Crimson’s manifesto-like introdu...

In Nederland staan 10.000 woningen met het predicaat ‘experimenteel’ als resultaat van een uniek woningbouwbeleid uit de jaren zeventig. Het programma Experimentele Woningbouw zorgde vanaf 1968 voor vernieuwing in de volkshuisvesting en de stadsvernieuwing in reactie op de grootschalige en monotone woonwijken uit de jaren vijftig en zestig. Architecten, stedenbouwkundigen en hun opdrachtgevers droegen bij aan vernieuwingen op het gebied van woning, woonvorm en woonomgeving.

Deze publicat...