In twaalf dozijn KWATRIJNEN gebruik ik op een vrije manier verschillende vormen van eindrijm met af en toe binnenrijm en alliteratie. Ik neem je mee in mijn melancholische gedachten over liefde en erotiek via burgerlijk gedoe naar eindigheid en zingeving. De illustraties met eigen werk en de spiritueel geladen pentekeningen van Toon van de Ven zijn daarbij een extra dimensie. Een bundel met 144 kwatrijnen, vrij en menselijkerwijs...

Han Berghs

Er zijn miljarden programma's, kanalen

en sociale-mediapagina's en niet één

ervan is toegewijd om vrouwen

verantwoordelijkheid te leren.

We leven in een generatie waar het

verheerlijken van vrouwen en het

vernederen van mannen als

gelijkheid word beschouwd.

De verhalen in dit boekje willen inzicht geven in de betekenis van het opgroeien in een gezin waarin psychiatrische problematiek heerst. Mijn moeder werd een leven lang geplaagd door ernstige depressies en was niet bewapend met een intellectueel vermogen om haar in staat te stellen om een zelfstandig bestaan te voeren. Mijn vader - weliswaar niet gediagnostiseerd - was in zijn jeugd dusdanig beschadigd dat hij grote moeite had relaties aan te gaan en gedurende zijn leven is hij steeds gedomin...

In 1932 werd Célines roman Reis naar het einde van de nacht als een meesterwerkbegroet. Zijn daarop volgende boek, Dood op krediet, verschenen in 1936,is stilistisch misschien nog vernieuwender en opzienbarender dan de Reis.Daarna kwamen zijn felle antisemitistische pamfl etten waarin hij het nazismeomhelsde. Zijn gedrag in de oorlog was dat van een collaborateur. Na zijnvlucht naar Duitsland en zijn verblijf in Denemarken probeerde hij zich vrij tepleiten. In 1951 werd hem amnestie verleend...

Mijn dochter leidt mij naar het restaurant voor het diner. Ik weet mijn teleurstelling gepast te onderdrukken wanneer zij uitnodigend de deur van McDonaldâ s voor mij openhoudt. Ik wil plaatsnemen op een plastic kruk maar moet eerst in de rij gaan staan. Het roept bij mij het beeld op van een gaarkeuken. Langzaam schuiven we in de richting van de balie waar volgens mijn dochter alleen maar lekkernijen op mij wachten.

Bij de balie wacht een tiener mij op. Op haar te kleine poloshirt zijn de...

In dit boek wordt de strijd die je voert als achterblijver beschreven; in dit geval vanuit mijn eigen perspectief.

De afgelopen jaren heb ik verschillende malen een strijd moeten voeren om overeind te blijven.

Dit boek bevat mijn gedachten en emoties betreffende de vermissing van mijn man, maar ook betreffende mezelf en de strijd die ik en mijn kinderen hebben moeten voeren.

Er zijn veel dingen onduidelijk voor mensen die geen vermissing meegemaakt hebben, dit boek kan voor hen een openbarin...

'Donder op en neem je stinkvoeten mee!' roept mijn moeder, terwijl ze de fles wijn grijpt en er een flinke slok uit neemt. De tijd dat ze de wijn nog in glazen schonk ligt inmiddels ver achter haar, net als de tijd dat drank een genot voor de avonduren was.

Op veertienjarige leeftijd wordt Kim ondergebracht bij pleegouders. In eerste instantie wordt ze daar liefdevol opgevangen, maar al snel verandert haar leven in een hel. Haar jeugd is definitief voorbij.

Jaren later wordt Kim verliefd op...

Afsluitend deel van De adelaar en het serpent en De adelaar en de beer.

Natasha heeft de relatie verbroken met de verteller. Maar niet alles is wat het lijkt. Het wordt duidelijk dat er een andere man in het spel is, en Natasha denkt dat hij haar ware zieltweeling kan zijn. Een intrigerende ontwikkeling volgt als de verteller zijn zelfrespect probeert terug te vinden. Uiteindelijk neemt het verhaal een onverwachte wending, en nog meer drama en intriges zijn het gevolg. Natasha ontwikkelt zich...

Leny Steffens werd op 2 maart 1931 geboren, onbewust van de historische gebeurtenissen die haar stad hadden gevormd. Ze groeide op tussen de schipbrug, de wallen Van Coehoorn en de mosterdzaden. In 1960 vertrok Leny naar Zevenaar, maar Doesburg zou voor altijd met haar meereizen.

Cristel Willems probeert in Doesburg haar familieverhaal te achterhalen, maar er is weinig van terug te vinden. Spontaan drukt ze op de bel van het ouderlijk huis aan de Meipoortstraat. De bewoonster tovert wonderba...

Mijn dochter Maxine overleed op 28 april 2016 aan de gevolgen van hersenstamkanker (DIPG). Ze werd 3 jaar. Veertien weken daarvoor hoorden wij dat ze niet lang meer te leven had. Hoe jong ze ook was, we lieten haar de leiding nemen in haar eigen ziekteproces. Op deze manier kozen we ervoor om haar niet te behandelen voor levensverlenging maar om 'leven toe te voegen aan de dagen in plaats van dagen toe te voegen aan het leven'. Deze ongebruikelijke, zware keuze gaf haar de kans om zonder tuss...