Lily Touwen (1926) werd als kind van blanke ouders geboren in voormalig Nederlands-Indië. De repatriëring na WOII had tot gevolg dat ze ontheemd in Holland belandde. De heimwee naar haar geboorteland bleef altijd een rol spelen in haar leven. Na 1975 legde zich vooral toe op het schrijven van proza en poëzie. Voor die tijd schilderde ze en besteedde ze aandacht aan haar gezin.

Anneke Haasnoot dwaalt al jaren rond in Letterland. Ze hield zich bezig met het schrijven van proza, poëzie en c...

Vijfentwintig jaar lang leefde ik met een narcistische man. Hij manipuleerde me

waardoor ik niet meer voor mezelf kon denken, niet meer wist wat ik zelf voelde.

Pas toen een vriendin me een artikel over narcisme stuurde, begreep ik wat er met mij

was gebeurd. Nu ik mijn partner verlaten heb, ben ik de weg naar herstel in geslagen. Ik

moet mezelf weer terug vinden. Ik heb al grote stappen gezet, maar ik weet dat ik nog een

lange weg heb te gaan.

Door mijn werk bij 'Hear my Voice', een vrijwill...

In dit eerste deel lijken er lacunes te ontstaan. Het is nog aftasten wat ik schrijven wil voor een publiek en wat niet.

Wat doe je als je  hartinfarcten- en een herseninfarct (CVA) doormaakt? Hoe houd je de moed erin? In dit boek

vertelt Hub Handels zijn worstelingen in het dagelijks leven en hoe hij de moed erin houdt. Hij begint met verschillende anekdotes uit zijn jeugd en zijn groeiende fascinatie voor techniek. Die fascinatie wordt op de proef gesteld door opeenvolgende reorganisaties. Vanaf zijn 53e wordt hij verrast door twee hartinfarcten en 10 jaar later door een herseninfarct. Dat heeft een behoorli...

Esther heeft een heftig leven achter de rug. Ze groeit de eerste jaren van haar leven op bij haar vader, die haar ernstig seksueel misbruikt. Als ze daarna bij haar moeder terechtkomt, blijkt ze niet meer in de hand te houden en wordt ze uit huis geplaatst. Ze komt in contact met loverboys en drugshandelaars en op haar veertiende pleegt ze haar eerste delict en komt ze vast te zitten. Ze raakt verslaafd aan cocaïne en als volwassene leeft ze op straat. Ze krijgt meerdere malen celstraffen op...

'Papa' heb ik altijd een beladen woord gevonden. Dat komt natuurlijk omdat mijn vader stierf toen ik vier jaar oud was. Hij bleek in de loop de jaren voor mij een grote onbekende te zijn. Hoe verliep zijn leven en waar had hij gewoond? Wat deed hij in de oorlog? Hoe was de relatie met zijn ouders, broers en zussen? Bijna overal heb ik een antwoord op kunnen vinden. Mede dankzij familieleden, internet, oude kranten en openbare archieven is er veel boven water gekomen.

Ik heb de gevonden gegeve...

Aad heeft zijn diploma gehaald en gaat studeren in Amsterdam. Maar woont zelfstandig in het Rotterdam van 1980. Dat vraagt nogal wat. Hij schnabbelt in de muziek, moet leren koken, redt zijn relatie, wordt geopereerd, krijgt burenruzie, geeft bijlessen, rijdt zijn auto in de prak... Op alle terreinen moet hij door het stof. Het wordt ingewikkeld, complex, serieus, lastig, netelig en menens. Hij krijgt hulp, dat wil zeggen: hij neemt hulp aan.

Mannen worden laat volwassen…

Dit boek vertelt het schokkende verhaal van een Nederlander die acht maanden opgesloten zat in een van de meest afgelegen en primitieve gevangenissen van Azië in de hooglanden van Cambodja, omdat zijn Vietnamese ex-geliefde een afschuwelijke misdaad had gepleegd op een klein jongetje waar in de hele wereld met afschuw op was gereageerd. De Cambodjaanse regering nam de Nederlander zijn vrijheid af; de Nederlandse regering ontnam hem zijn nationaliteit, zijn naam en zijn identiteit.

Deze ervar...

De voorvaderen van Johannes zijn afkomstig uit de Achterhoek, maar hijzelf groeit op in Eindhoven. Dit dagboekachtige relaas komt voort uit de briefwisseling met middelbare schoolvriend PP, gebundeld in het in 2021 verschenen Brieven. Het bestrijkt een periode van ongeveer 3 jaar eind jaren 90, waarin Johannes een fase doormaakt waarin hij serieuze pogingen onderneemt een braaf burger te worden. Zoekend naar orde en regelmaat komt hij erachter dat dit allemaal niet meevalt. De beruchte kroeg ...

In gevecht zijn met mezelf betekende dat ik altijd, zowel winnaar als verliezer was. Een gevecht dat onzichtbaar was voor mijn omgeving omdat het zich in mijn hoofd afspeelde. Niet eten kostte minder energie dan het gevecht aan te gaan tegen de gedachten. Tegenwoordig springen er af en toe tranen van blijdschap in mijn ogen wanneer ik bewust ben van hoe gelukkig ik nu ben en soms van verdriet omdat ik besef wat ik heb doorgemaakt. Een wereld van verschil is mijn situatie nu in vergelijking me...