Kleine kinderen, kleine zorgen. Grote kinderen, grote pret. Aad is 15 jaar en gaat braaf naar de middelbare school. Alles gaat zijn gangetje totdat zijn zus het huis verlaat en zijn broertje het spoor bijster raakt. Opgroeien wordt ingewikkelder, vooral als de regels veranderen tijdens de wedstrijd. We volgen Aads transformatie in de ludieke hippietijd, 1970-1974.

Ellen Jansen vertelt in Eindelijk Ellen haar aangrijpende levensverhaal. Geboren in een jongenslichaam groeide ze op tot een populaire puber en een daadkrachtige ondernemer. Voor de buitenwereld leek Ellen alles voor de wind te gaan. Diep van binnen was ze echter doodongelukkig. Uit pure angst voor de reacties uit haar omgeving, zowel zakelijk als privé, bleef ze haar ware identiteit jarenlang hardnekkig onderdrukken. Een zware depressie met fysieke klachten en zelfs suïcidale neigingen was...

Vayne is een ware alchemist

Een levenskunstenaar

Die telkens weer alles weet om te zetten naar levenskracht

Hij kent zijn tijden en seizoenen

Omarmt zijn dalen

Vliegt tijdens zijn pieken

Drijft op alle diepten

Houdt van ongebaande paden

Bewandelt zijn weg met geheven hoofd

Leeft een volwaardig bestaan

Zonder spijt en met bezieling

Innig liefhebbend als vrij persoon

Wat hij allen wil meegeven

Is; Mensch, durf te leven!

Dan is het mei 1945. Opeens is het voorbij, opeens is er vrijheid. Slechts enkele van de afgevoerde mensen keren levend terug, Joden, Roma, homoseksuelen, maar ook politieke gevangenen. Een van de mannen uit die laatste groep is in het gevang verhoord en gemarteld, vermoedelijk ook verkracht. Misschien was het lust, misschien verwerking, de dingen die hij doet met zijn zonen. Als het kan doet hij hetzelfde met andere jongens, via de kerk, waar hij ouderling is. Later, als hij de kans krijgt, ...

Na twee huwelijken (en drie kinderen) denkt Wilmy Evers in Erik de perfecte match te vinden. Ze krijgen samen een zoon en zeven jaar lang lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Maar dan raakt Erik overwerkt en komt Wilmy in een heftige overgang. Hun relatie belandt in een neerwaartse spiraal. Er duiken spoken op uit het verleden en hun samengestelde gezin valt in twee kampen uiteen. Wilmy voelt zich steeds vaker buitenspel gezet en raakt alles kwijt: haar werk, haar huis, haar relatie en haar ki...

Het was onmogelijk en tegelijk onvermijdelijk dat René en ik samenkwamen. Ik was pas getrouwd, net 23 geworden, hij net van school op zijn 21ste . Toch wist ik op het moment dat wij elkaar aankeken dat mijn leven voor altijd was veranderd. Met onze heel verschillende achtergronden was het niet gemakkelijk samen een leven op te bouwen. Ik weet zelfs niet of wij bij elkaar hadden kunnen blijven wanneer wij niet, vanwege de komst van onze eerste dochter, na iets meer dan een jaar waren getrouwd...

Ik wil het, ik kan het, ik doe het is een autobiografie, gebaseerd op waargebeurde ervaringen van de auteur.

In de eerste hoofdstukken beschrijf ik mijn levensverhaal van kind tot heden.

In deze hoofdstukken komen alle positieve en negatieve ervaringen uit mijn leven aan bod.

In de verdere hoofdstukken ga ik dieper op bepaalde gebeurtenissen van mijn leven in.

Zo beschrijf ik mijn familie en mijn band die ik met hen heb, mijn sporten die ik beoefen en beoefend heb,

mijn ervaringen met dran...

Ramon verhuist met zijn grote liefde Panda en de huisdieren naar hun droomvilla in de bergen van Spanje. Het huis is jarenlang een zoete inval voor familie en vrienden. Tussendoor knappen de gastheren het op tot het naar hun zin is. Dan wordt Panda ziek en als hij overlijdt, blijft Ramon achter met de huisdieren. Het is de tweede keer dat Ramon een partner verliest. Heeft hij wat geleerd? Lukt het hem het Spaanse paradijsje nieuw leven in te blazen?

Tegen deze achtergrond schrijft Jaap Cové...

Een moeder die vecht voor het leven van haar dochtertje en haar van arts naar arts sleept. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar soms is niets wat het lijkt. Waarom kunnen artsen maar geen afwijking vinden? Roos' moeder hield niet van haar dochter, maar van de aandacht die zij als moeder kreeg van het medisch personeel. In de autobiografische roman, Valse salie, blikt Roos Boum terug op een jeugd die verziekt werd door een moeder met het syndroom van Münchhausen by proxy.

Münchhausen by proxy...

Toch leidt door de jaren de constante aanvallen van paniek tot een soort loutering. Je raakt niet meer zo snel van slag af en je weet dat mensen niets aan je kunnen zien. Als je het mantra: ‘rustig blijven’, maar genoeg herhaalt verdwijnt de aanval vanzelf. De tijd tussen het opkomen en het verdwijnen duurt een eeuwigheid. Het is net alsof er geen verleden en geen toekomst meer is. Het besef van tijd lijkt verloren te gaan. De onzichtbare vijand heeft tot taak om mijn eigen grenzen te bew...