Ik ging naar het ziekenhuis. Langs het beeld ‘Moeder en Kind’ van Louis Reijen. Wat meteen opviel waren de grote grijze betonnen platen van het hoofdgebouw en de roestbruine bakstenen van de aanbouw. Een gebouw opgetrokken uit glas, marmer, beton, staal en baksteen.

Ze kwamen bij de volgende groen zuil die identiek was aan de eerste en vervolgden hun weg naar de laatste zuil opgetrokken uit donkerbruine staalplaten. Met daarachter het stiltecentrum, met blank gelakte beukenhouten banken, ...

‘Hoe kan een landschap nu spreken? Bij nader inzien is dat via de veldnamen of toponiemen. Daarom zijn hier alle veldnamen in Spaubeek verzamelt en waar mogelijk verklaart en gelokaliseerd. Dit geeft de ontginningsgeschiedenis van deze voormalige gemeente weer. In de dalen de kastelen, op de ruggen de eerste nederzettingen en van daaruit via de dalen omhoog kruipend naar het plateau waar dochter-nederzettingen

werden gesticht. Een stukje Zuid-Limburg waar we trots op moeten zijn. Daarom mo...

Ik zocht een boek over Aubel. Kon er geen vinden, dus ik schreef er zelf maar een.

De schrijver (1966-*) studeerde fysische geografie aan de Universiteit van Utrecht. Hij schreef een boek over een potentiële promotie over Aubel. Vanuit de gezichtshoek van de Historische-Geografie. Zoveel mogelijk facetten worden belicht over Aubel. Kijk naar de omvangrijke literatuurlijst met veel boeken in het Frans.

De schrijver (1966-*) heeft fysische geografie gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht met als specialisatie hydrologie.

De kern bestaat uit een centrale boerderij gebouwd in 1708 die opgetrokken is uit vakwerk, welke alleen nog vanuit de binnenplaats te zien is. Zoals zoveel boerderijen in Spaubeek. Vroeger was er een brouwerij gevestigd.

Aan de loefzijde (straatkant) is er versteend vakwerk tegen de regenslag. Op de binnenplaats is er, zoals gezegd, echt zwart-wit vakwerk met een trapje ...

De schrijver Ruud Offermans (Spaubeek, 1966-*) schreef ‘De taalgrens voorbij’ als opvolger van het boek ‘Verdriet van Limburg’. Hij noemt Limburg een taallandschap bestaande uit een uitgestrekt tapijt in variërende kleuren, waarbij Aubel wordt beschouwd als melting pot. Aan het begin van de 20e eeuw preekte de deken van Aubel in het Nederlands, in westelijk gelegen Saint-Jean-Sart (Sint-Jansrade) in het Frans en in het oostelijk gelegen La Clouse (de Kluis) Duits. Deze tijd is echter...

De schrijver Spaubeek (1966-*) heeft fysische geografie gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht. Dit boek is deel drie van een trilogie die hij schreef over zijn geboortedorp Spaubeek. Getracht is om tot een integrale visie te komen van de verschillende publicaties over het Geleenbeekdal in Spaubeek. Het boek behandelt afwisselend de kastelen, de kerken en de molens van Spaubeek en omgeving. Dit werk maakt de trilogie compleet: het eerste boek beschreef in zijn algemeenheid Spaubeek en zij...

Reinoud en Elian doen een cultureel antropologisch veldwerk met het doel het schrijven van een dissertatie over de nog oorspronkelijke inheemse Wawai-stam in zuidelijk Guyana. Dit wordt het Tigri-gebied genoemd.

Dit gebied ligt tussen de rivieren de Nieuwe Rivier of Boven-Corantijn en de Coeroeni/Koetari dat door Guyana en Suriname wordt betwist. In 1969 werden Surinaamse werklieden door Guyana uit het gebied verdreven. Toen de Nederlandse regering weigerde de TRIS in te zetten, stuurde Surin...

Legendarisch is het verhaal van Mevis (Barthelomeus) Offermans, die tijdens de territie (bang making) van de tortuur alle bendeleden verklikte. Offermans: ‘Kort voor middernacht tussen 4 en 5 april 1750 klonk in het Stammenderbos bij kasteel Terborgh, een geluid dat de dapperste de haren te berge kon doen rijzen: er werd op een fluit een bekend wijsje gespeeld. Het diepe, donkere bos kwam tot leven. Vage schimmen kwamen uit alle richtingen op het geluid af dat vanuit de ‘Vossekoel’ klon...

De schrijver (1966-*) heeft geografie gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht. Hij werpt zich op in dit boek als taalgeograaf. Zo beschrijft hij in detail de verfransing van het Land van Herve en blijft hij stilstaan bij de plaatsen waar nog wel Diets of platdiets te vinden is. Zoals bijvoorbeeld de platdietse streek, de Ostkantons en het stadje Aubel.

Aan de hand van voorbeelden schets hij het verhaal van de verfransing van dit gebied die zich in niet meer dan een mensenleven voltrekt. To...

De meeste Zuid-Limburgers hebben, in vroegere jaren, in kleine, gesloten boerengemeenschappen geleefd. Hun hoeves, boerderijen en vakwerkhuisjes lagen verspreid in het zicht van de kerk. Menigeen werd er gedoopt, getrouwd en begraven voor hetzelfde altaar. Vaak stond er aan de rand van het dorp een kasteel of een herenboerderij. De keuterboeren bewerkten hun eigen lapje grond, pachten een paar hectaren van de grootgrondbezitter of werkten als dagloner op het land van de edelman. Bijna elk dor...