Op donderdagavond 4 september 1941 schrijft Etty Hillesum in haar dagboek:

Ik wil deze eeuw leren kennen, van buiten en van binnen. Ik betast deze eeuw, iedere dag opnieuw, ik tast met m’n vingertoppen langs de contouren van deze tijd.

De contouren van haar tijd zou zij tot het bittere einde blijven verkennen. Jopie Vleeschhouwer merkt in zijn verslag over Etty Hillesums vertrek uit kamp Westerbork op 7 september 1943 het volgende daarover op:

Maar we gaan verder, terwijl ik dit schrijf gaa...

In het eerste deel van de nieuwe reeks ‘Cahiers Etty Hillesum’ wordt bijzondere aandacht besteed aan de receptie van Etty Hillesums nagelaten geschriften. Hoe is er in binnen- en buitenland gereageerd op haar dagboeken vanaf de eerste publicatie in 1981?

De selectie uit haar dagboeken, die toen onder de titel ‘Het verstoorde leven’ verscheen, bleek een groot succes en de vertalingen ervan in achttien talen maakten de tekst ook voor niet Nederlandstalige lezers toegankelijk. Zo hebben ...

'Wachten jullie op mij?' schreef Etty Hillesum op een briefkaart die uit de rijdende trein werd gegooid, toen zij op 7 september 1943 met 986 lotgenoten naar Auschwitz-Birkenau werd getransporteerd. Deze woorden zijn als titel gekozen voor een boek met foto's van en over Etty Hillesum en haar dagboeken.

De meeste van deze afbeeldingen berusten in de archieven van het Joods Historisch Museum te Amsterdam, maar ook van elders zijn foto's afkomstig. Tegenover elke afbeelding staat een passend ci...

Het conflict tussen Israël, de Palestijnen en de Arabische wereld is een onderwerp waarvoor veel aandacht is. Mensen voelen zich meer betrokken bij het Midden-Oostenconflict dan bij de vele andere oorlogshaarden van het ogenblik. Men kiest partij zonder altijd even goed geïnformeerd te zijn, maar ook voor wie wel het nodige over het conflict weet, geldt dat de keuze voor de ene of andere partij vaak meer een existentieel dan een rationeel karakter heeft. Daarom kan men zich afvragen: is het...

Dit boek gaat over de vraag of antizionisme een nieuwe vorm van antisemitisme is - zoals bijvoorbeeld de Franse president Emmanuel Macron heeft gesteld - of dat het een gerechtvaardigde vorm van kritiek is op de staat Israël en op de Israëlische politiek ten aanzien van de Palestijnen.

Wanneer mag men een beroep doen op de vrijheid van meningsuiting en wanneer overschrijdt men een rode lijn? Is het mogelijk om hierover uitspraken te doen die gebaseerd zijn op verifieerbare feiten? Of is el...