Op donderdagavond 4 september 1941 schrijft Etty Hillesum in haar dagboek:

Ik wil deze eeuw leren kennen, van buiten en van binnen. Ik betast deze eeuw, iedere dag opnieuw, ik tast met m’n vingertoppen langs de contouren van deze tijd.

De contouren van haar tijd zou zij tot het bittere einde blijven verkennen. Jopie Vleeschhouwer merkt in zijn verslag over Etty Hillesums vertrek uit kamp Westerbork op 7 september 1943 het volgende daarover op:

Maar we gaan verder, terwijl ik dit schrijf gaa...

In het eerste deel van de nieuwe reeks ‘Cahiers Etty Hillesum’ wordt bijzondere aandacht besteed aan de receptie van Etty Hillesums nagelaten geschriften. Hoe is er in binnen- en buitenland gereageerd op haar dagboeken vanaf de eerste publicatie in 1981?

De selectie uit haar dagboeken, die toen onder de titel ‘Het verstoorde leven’ verscheen, bleek een groot succes en de vertalingen ervan in achttien talen maakten de tekst ook voor niet Nederlandstalige lezers toegankelijk. Zo hebben ...

Onder de naam ‘De protocollen van de Wijzen van Zion’ waart al sinds het begin van de 20e eeuw een vervalst document door de wereld, bedoeld als bewijs dat er een Joods complot zou bestaan om de wereldheerschappij te verwerven. Hoewel het sinds lang duidelijk is dat het om een vervalsing gaat, steken de Protocollen tot in de huidige tijd de kop op, steeds weer in een andere, aangepaste vorm.In De zeven levens van de Protocollen van de Wijzen van Zion volgt Prof. Dr. Smelik het spoor terug. ...

'Wachten jullie op mij?' schreef Etty Hillesum op een briefkaart die uit de rijdende trein werd gegooid, toen zij op 7 september 1943 met 986 lotgenoten naar Auschwitz-Birkenau werd getransporteerd. Deze woorden zijn als titel gekozen voor een boek met foto's van en over Etty Hillesum en haar dagboeken.

De meeste van deze afbeeldingen berusten in de archieven van het Joods Historisch Museum te Amsterdam, maar ook van elders zijn foto's afkomstig. Tegenover elke afbeelding staat een passend ci...

Het conflict tussen Israël, de Palestijnen en de Arabische wereld is een onderwerp waarvoor veel aandacht is. Mensen voelen zich meer betrokken bij het Midden-Oostenconflict dan bij de vele andere oorlogshaarden van het ogenblik. Men kiest partij zonder altijd even goed geïnformeerd te zijn, maar ook voor wie wel het nodige over het conflict weet, geldt dat de keuze voor de ene of andere partij vaak meer een existentieel dan een rationeel karakter heeft. Daarom kan men zich afvragen: is het...

Dit boek gaat over de vraag of antizionisme een nieuwe vorm van antisemitisme is - zoals bijvoorbeeld de Franse president Emmanuel Macron heeft gesteld - of dat het een gerechtvaardigde vorm van kritiek is op de staat Israël en op de Israëlische politiek ten aanzien van de Palestijnen.

Wanneer mag men een beroep doen op de vrijheid van meningsuiting en wanneer overschrijdt men een rode lijn? Is het mogelijk om hierover uitspraken te doen die gebaseerd zijn op verifieerbare feiten? Of is el...

Het jodendom is een schriftreligie met als middelpunt de Tora, de Wet van Mozes. In de Tora heeft de God van Israël Zich geopenbaard – dat is het uitgangspunt van de Joodse godsdienst. Het jodendom is een religie van leven, want wie voor de Tora kiest, kiest voor het leven. De Joodse God wordt geprezen als een God van levenden, die zelfs de gestorvenen weer tot leven brengt. Ondanks de tragische geschiedenis van het Joodse volk is door de eeuwen heen het geloof in het leven onaangetast geb...

‘Dodenbrief’’ speelt zich af omstreeks 1100 vóór de jaartelling in Thebe, de zuidelijke hoofdstad van Egypte, waar corruptie en wanbestuur aan de orde van de dag zijn en graven worden geplunderd. Burgemeester Paser van Thebe wil ingrijpen, maar zonder succes. Door deze frustrerende situatie heeft hij geen aandacht voor de tragische ontwikkelingen in het leven van zijn zoon Chaj. Zal een dodenbrief aan zijn overleden vrouw Anchiry legeraanvoerder Chaj verlossen van zijn nachtelijke kwe...