The Myth of Child Protection captures the harsh ironic reality of the harm that arises when well-intentioned systems are broken. This book serves as a guide for persons who want to create change for the better in the system.

It is an apology to all those children and youth whom the system has failed. At the same time, it is a pledge to do better by those still present and others yet to come. In those instances where intervention did more good than harm, it is a recognition of this good.

This ...

Dat er kinderen zijn die in armoede leven, is een jammerlijke vaststelling. Maar het is een situatie die veranderd kan worden. Sociale mobiliteit – uit de armoede geraken – is mogelijk, al is het niet altijd gemakkelijk.

Daarom is dit boek tegelijk ook hoopgevend en bemoedigend. Want er zijn redenen te over om zich te laten inspireren door de hier aangegeven zeven sporen die samen leiden naar gestructureerde oplossingen voor kinderarmoede. Bovendien werken talrijke concrete good practices...

In beleid en praktijk van sociaal werk ligt actueel een bijzondere nadruk op de bevordering van zelfredzaamheid en onafhankelijkheid, of korter gezegd: op alles wat onder de noemer van ‘autonomie’ kan worden gevat. Dit uit zich bijvoorbeeld in de introductie van persoonsvolgende financiering voor personen met een handicap, en de idee om dit ook in andere beleidsdomeinen door te trekken.

Dit boek bouwt op concepten uit de ‘capabilitybenadering’ en op wetenschappelijk onderzoek waarbinn...

Sociaal werk is een complex werkveld en een belangrijk onderdeel van een gezonde samenleving. Het is sterk in ontwikkeling en vraagt om voortdurende bezinning en reflectie. Vaak wordt gehoord dat maatschappelijk werkers/hulpverleners individuele vragen van cliënten voornamelijk individueel oppakken en weinig gebruik maken van (informele) netwerken en collectieven. Is dat wel zo? Wat zijn hun aarzelingen en wat kunnen daarvoor dan goede redenen zijn? Wanneer er te veel gefocust wordt op indiv...

Wanneer kan een gemeenschap op eigen kracht verder? Die vraag zouden hulporganisaties zichzelf voortdurend moeten stellen, vindt Betteke de Gaay Fortman. Maar in de praktijk domineert het verlangen om ‘minder ontwikkelde mensen’ in verre landen te ontwikkelen nog maar al te vaak, en die houding zit echte verandering in de weg. Je kunt mensen immers niet ontwikkelen – mensen ontwikkelen zichzelf.

Zelf heeft De Gaay Fortman zich als directeur van een filantropisch fonds jarenlang ingezet...

‘Mensen in armoede moeten maar wat beter hun best doen.’ Die conlusie krijgen we vaak te horen in debatten en discussies over armoede in onze samenleving. Michelle Ginée vroeg zich na jarenlang veldwerk af of dat niet net iets te simplistisch is. Als maatschappelijk werker bij een ocmw in een grote Vlaamse stad zag ze vaak dezelfde problemen opduiken bij verschillende mensen. Structurele hindernissen die zorgen dat mensen in de problemen raken of er net helemaal niet uit ra...

De voorbije decennia neemt het armoederisico van de bevolking niet af. Integendeel, het groeit. Ook worden beleidsmaatregelen steeds meer gestuurd vanuit een ‘voor-wat-hoort-wat’-redenering. Deze evolutie heeft uiteraard ook gevolgen voor sociaalwerkpraktijken. Vanuit hun engagement ten aanzien van sociale rechtvaardigheid is het belangrijk om na te denken of de rol van sociaal werkers ligt in het integreren van personen in armoede in de samenleving of ook in het veranderen van deze samen...