Terwijl het geraas van den Teutoneninval in Tsjecho-Slowakije mijn ooren nog verdooft, volg ik met een nieuwsgierigheid, die mijzelf bij tijd en wijle pervers lijkt, mijn gedachten over een nieuwe elite: een zeepbel, ‘unzeitgemässe Betrachtungen’, voorbestemd om weggeblazen te worden door de losgebroken orkaan van het bruut geweld. Of... waren alle gedachten, die zich opdrongen tegen het rumoer van den tijd in, misschien ‘unzeitgemäss’? Denken wij niet juist daarom voortdurend na ov...

Het staat mij nog altijd levendig voor den geest, hoe ik enkele jaren geleden van een bekend gewezen diplomaat in een toevallig gesprek op een toevallige vraag: ‘Is u van meening, dat het nationaalsocialisme in Nederland een werkelijk gevaar is?’ het volgende antwoord kreeg: ‘Welneen, mijnheer, het nationaalsocialisme, dat is een troepje raté's!’ Ik herinner mij, dat deze definitie grooten indruk op mij maakte, niet zoozeer vanwege de gedeeltelijke juistheid van die opmerking, als wel

vanwege den elegantnonchalanten toon, waarop zij werd uitgesproken, als gold het een bagatel, waarmee een heer van onmiskenbare beschaving en goede manieren zich eigenlijk niet wilde occupeeren...

Na de val van het kabinet en het aangekondigde afscheid van Mark Rutte was de beker nog niet leeg. Verkiezingen deden het land op de grondvesten schudden. Uit het puin van de maatschappij verrees een nieuwe realiteit met opvattingen waarvoor velen zich schaamden. Politieke hardliners werden makke schapen. Het verleden moest worden vergeten om plaats te maken voor een frisse blik op de toekomst. Geweld vlamde intussen over de aarde als een niet te stoppen bosbrand. Dichter bij huis moest eerst...

Wie een boek begint, legt zich met den eersten regel vast voor het geheele boek. Ieder schrijver met een schrijversgeweten aarzelt daarom lang voor hij zich op een regenachtigen morgen neerzet om dien eersten regel te formuleeren; hij weet, dat hij niet meer terug kan, dat hij gewetenloos en opzettelijk barok zou moeten worden om den toon van zijn begin te herroepen. Onder het schrijven zullen honderden varianten opduiken; de gesluierde beelden zullen zich onophoudelijk moeten verscherpen, so...

Het voorbije jaar had een bijzondere bijsmaak. Enerzijds ga ik in 2024 officieel met pensioen, wat maakt dat ik het laatste volledige kalenderjaar van mijn beroepsloopbaan achter de rug heb. Anderzijds maakte ik het voorbije jaar kennis met "Weerwoord Woord", een organisatie die schrijvers en performers een zogenaamde open mic biedt. En stel je voor: zelf heb ik ook op dat podium gestaan met een performance, en het smaakt naar meer.