Manja Croiset roept suggestief haar Amsterdamse jeugd op in lyrisch proza. De fragmentarisch opgetekende belevingen zijn beeldend. Zonder fundamenten kun je niet bouwen. Waarna ‘behandelingen’ volgden, die haar verder traumatiseerden. In stukken uiteengevallen, een vorm van wijsheid ontwikkeld door het wrang verlopen leven. Verbindingen leggend naar wat vroeger gebeurde, hoe zij zich desondanks ontwikkeld heeft. Inmiddels is de oude mentale problematiek overwonnen, maar haar lijf heeft ee...

MIJN LEVEN ACHTER ONZICHTBARE TRALIES,

leidde naar MANJA EN KLINIEKEN.

De zoektocht, die resulteerde in

OVER DE SHOAH DIE NOOIT VOORBIJ GAAT

De ontwikkeling tot ACTIVIST op velerlei gebied de rode draad

niet aflatend medische falen. Klinieken werd vervangen door

MEDICAL ERRORS Kwetsbaar en IJzersterk Verpauperd en Ontheemd

Brein, Ghetto van gedachten

Croisade van een CROISET

AAN KAFKA VOORBIJ