‘“Samen uit, samen thuis, samen tehuis” waren de eindwoorden in Wanneer zien we u terug? Samen is alleen geworden. Moeder is overleden. Twee kamers in het woonzorgcentrum werden één. Er zijn dagen waarop vader plezier vindt in de banaalste dingen, poëzie ziet achter het raam en zijn wijsheden en humor deelt met anderen. Al worden ze schaarser. En er zijn dagen dat zijn houdbaarheidsdatum overschreden lijkt, zoals het vergeten potje tiramisu in de koelkast. Sinds de dood van moeder he...

‘Vader trok uit liefde voor zijn vrouw naar het rusthuis waar moeder al een tijdje verbleef. Zelf wou hij op zijn negentigste liever autonoom blijven: daarvoor tekende, kookte en las hij nog te graag. Moeder vond dat hij beter niet alleen bleef omdat hij te vaak het vuur van het fornuis liet branden.

Over een vader die bij elk bezoek zegt: “Jongske, we gaan achteruit.” Over een moeder van wie ik hoop dat ze ooit nog een keer “jongske” tegen me fluistert.

Geen boek over dementie, ge...