Voskuils dagboeken zijn een zeer persoonlijke kroniek van een tijdvak, ruwweg twee derde van de twintigste eeuw. De naoorlogse intellectuele en kunstzinnige elite wordt geportretteerd en gefileerd, geheel in lijn met en stijl van Het Bureau. De dagboeken zijn een fantastische aanvulling op dat beroemde magnum opus, en geven er verdieping aan. Bovendien ontleedt Voskuil zichzelf genadeloos. Het levert een zelfportret op dat, zoals hij dit zelf uitdrukt, niet altijd sympathiek is.

In dit eerste...

Tegelijk met Diepe eb verschijnt van Willem Jan Otten een essayistische poëziebelijdenis. Want Otten is niet slechts een begenadigd dichter, maar eveneens een groot bewonderaar en duider. ‘Wil je mij poëzie leren?’ vroeg het meisje Fanny Brawne aan haar buurman John Keats, in 1818. Willem Jan Otten stelt die vraag aan iedere dichter die hem bezighoudt. In het boek zijn dat onder anderen: Les Murray, Ida Gerhardt, Chr.J. van Geel, Judith Herzberg, Elisabeth Eybers, Tomas Tranströmer, Jo...

Geen enkele andere schrijver was zo veelzijdig en creatief met korte (en lange) verhalen als Anton Tsjechov. De veelomvattendheid van zijn werk is imponerend, zijn thematiek klassiek-universeel en de vanzelfsprekendheid van zijn karakterschetsen om nooit te vergeten. Denk alleen al aan klinkende titels als De dame met het hondje, Romance met contrabas en Zaal 6.

De mooiste verhalen biedt een ingang tot Tsjechovs verhalen, die als verzamelde werken meer dan drieduizend pagina’s beslaan. Voo...

Eten is leuk, maar het is ook een probleem. Wat een mens ook in de mond stopt, het heeft gevolgen voor de wereld, het milieu, de economie, het klimaat, het dierenwelzijn, noem maar op. Maar eten, en niet te vergeten koken, doe je behalve om in leven te blijven, ook voor je plezier. In Een dolgelukkig Montessorivarken brengt Marjoleine de Vos dat plezier terug zonder het probleem te bagatelliseren.

Van zomerzoete picknicks en eten met geode vrienden tot hoe je de beste lunch voorbereidt, en w...

De verzamelde Novellen voor een jaar van Luigi Pirandello vormen een opmerkelijk hoogwaardig corpus aan

verhalen. Het eerste schreef hij in 1894, het laatste in 1936. Hij bleef steken bij 246: zijn dood belette hem zijn project – één verhaal voor elke dag van het jaar – te voltooien. De diversiteit van de verhalen, die getuigen van groot psychologisch inzicht, een buitengewoon scherp gevoel voor humor en immens mededogen, is exemplarisch voor de enorme veelzijdigheid van de schrijver: v...