‘Ik wil niet meer dat je papa tegen mij zegt.’ De kinderlijke vanzelfsprekendheid dat haar vader onvoorwaardelijk van haar hield, wankelde onder de druk van die ene pijnlijke, ongevoelige zin.

Waarom mag ik geen papa zeggen?

Houdt hij niet meer van mij?

Ben ik het soms niet waard?

In een wereld vol onzekerheden zoekt de kleine Emma naar vaderliefde bij haar nieuwe stiefvader. Die krijgt ze. En hoe…! Na een bizarre ervaring op een stoffig zolderkamertje met haar oom, begint ze zich d...

Dave groeit op als een vrolijke, ondeugende jongen. Iedereen wil bij hem in de buurt zijn. Als hij er is, is het altijd leuk. In zijn hoofd heeft hij geen spastische cerebrale parese en zit hij ook niet in een rolstoel. Dave wil geen voorgeprogrammeerd leven met een beperking, hij wil zijn eigen keuzes maken. Als hij Winnie ontmoet, lijkt dat leven binnen handbereik. Zij heeft een gezond lichaam en kan zijn armen en benen zijn. Eindelijk echte privacy, geen vreemde handen meer op zijn lichaam...

Gea Veldman-Hut was 44 jaar toen ze te horen kreeg: u hebt borstkanker. Ze neemt je mee op haar reis van ziek zijn: de diagnose, het ondergaan van de behandelingen en het proces van herstellen. Een ziekteproces dat zij en haar gezin moeten doorstaan. Onderweg ervaart ze geloof, hoop en liefde. Er komt iets op haar pad wat haar leven verrijkt: schrijven en wandelen. Ze besluit om het Jacobspad, de route Uithuizen-Hasselt, te wandelen en neemt de mensen die om haar heen staan mee op reis. --- G...

Philip Landau en Sara Lewender waren mijn joodse grootouders, geboren in Polen. Ze woonden in de Plantage Franschelaan in Amsterdam, nu Henri Polaklaan. Ik heb ze niet gekend. Wie waren ze en hoe zag hun leven er in Amsterdam uit?

Philip ontmoette Sara in Danzig en verhuisde met haar naar Lübeck. Broer Abram Landau kwam met zijn vrouw Perel over uit Polen. Beide broers werkten er in de suikerindustrie. Toen het er voor hen niet langer veilig was, vertrokken ze in 1932 naar Amsterdam. Daar ri...