In nog geen jaar tijd komt Guido twee keer in het ziekenhuis te liggen. Op een donderdagmorgen, omdat hij bij zijn huis over een drempel is gestruikeld, op de stoep is gevallen en een been breekt. Nog geen jaar later op een dinsdagmorgen, doordat Guido thuis een zwaar hartinfarct krijgt en maar net op tijd in het ziekenhuis was, om nog geholpen te kunnen worden. In dit boek beschrijft de auteur dan ook, wat men kan verwachten, als men toch al beperkingen heeft en er zoiets met hem of haar geb...

Als je in een kliniek voor depressieve ouderen verblijft valt je één ding als eerste op: het zwijgen en het staren. Ik maakte er een gedichtje over op 17 maart 2023. Ik was toen allang weer thuis, maar een aantal dingen spoken nog regelmatig door mijn hoofd. Vooral ook compassie ten opzichte van medepatiënten.

een vogel of een schorpioen

of een roepende in de woestijn

ze vinden het staren zo waardevol

dat ze het veelvuldig beoefenen

een uilskuiken dat nergens bang voor is

bepaalt de gang v...

In het voorjaar van 1943 gebeurde er iets zeer ingrijpends in het leven van rijksveldwachter Teunis Coeleman en zijn gezin.

Van de ene op de andere dag waren alle zekerheden waar hij in geloofde en op vertrouwde verdwenen. Van de hemel kwam hij in een hel terecht.

In deze bundel verhalen maak je kennis met Teunis Coeleman, zijn familie en naasten. Deze gebeurtenissen speelden zich met name af in en om Nunspeet.

Voor oud-Nunspeters nog heel herkenbaar.

Het betreft de periode 1915 tot 1963. He...

Het leven van Liv met autisme en haar lichamelijke beperkingen is bepaald niet een gemakkelijk leven. De auteur heeft dat in korte verhalen heel treffend weten op te schrijven. Sommige verhalen lees je met een glimlach, anderen met een traan. Maar wat de boventoon voert in dit boek: ondanks tegenslagen en moeilijke keuzes die zo nu en dan gemaakt moeten worden; Liv geeft nooit op. Ze probeert zo goed en kwaad als het kan het beste ervan te maken.

Het is een eerlijk, ontroerend boek geworden o...