Geboren in een oerkatholiek, Haarlems nest, kon Joost Pollmann vanuit zijn wieg de koepel van de kathedraal zien. Een deel van zijn familie was Duits georiënteerd, op de verkeerde manier: broers en zussen liepen op marsmuziek door de huiskamer. Dat zijn dingen die een mens vormen, maar niet alles wat je meemaakt is een gevolg van je opvoeding. In Schertsfiguur vertelt Pollmann vijftien verhalen over de jongen die hij was en over de man die hij werd. Tragisch, komisch, en iets ertussenin. Vel...

“Het Spaanse woord voor regen is lluvia, spreek uit: joebia. Er zit iets jubelends in, maar vreugdekreten ontsnapten niet uit mijn mond toen ik het Iberisch schiereiland binnenfietste en halt hield in een verregende, zondagse provinciestad. De plassen in de straten vulden zich met cirkels, en nog meer cirkels. Gesloten winkels. Roerloze auto’s. Een natte hond. Alleen de kerk was open. Ik nam plaats in de bewierookte bankjes en keek naar Jezus aan het kruis. Bidden is het summum van opport...