Als ik straks mijn wilsbeschikking onderteken, zal ik daarin hebben genoteerd: ‘Laat mij, in geval van dementie, niet in de steek.’ Na het lezen van dit boek weet ik zeker dat de kans dat ik aan mijn lot word overgelaten bijzonder klein is.

Er is daar in de ontmoetingen met de bewoners iets extra’s te zien. Midden in de trieste werkelijkheid van het bestaan, kan zomaar iets veranderen. In een oog dat oplicht, in een simpel gebaar, in een woord dat ontroert, raakt de hemel de aarde. Dat is nauwelijks waarneembaar en gemakkelijk af te doen als inbeelding - en juist dát moet je zien!

Maarten den Dulk, emeritus hoogleraar Praktische Theologie

Het verpleeghuis: plek van verlies op alle terreinen. Maar er gebeurt ook iets anders. ...