‘Van alle mensen die ik hier moet achterlaten, valt mij het afscheid van jou het zwaarst. Ik wou dat ik je mee kon inpakken’, schrijft Karl Marx in 1845 aan de dichter Heinrich Heine. Marx staat dan op het punt Frankrijk te verlaten. Hij werd uitgewezen omdat hij had meegewerkt aan een verboden tijdschrift, en zoekt zijn heil in Brussel.

Maar het jonge België staat niet te springen om de eigenzinnige jonge publicist te ontvangen. Toch behoren de drie jaren die Marx in Brussel...

Net als in De verborgen geschiedenis van Vlaanderen koos Jos Vandervelden voor dit boek 50 plekken waar het anekdotische verhaal een flard uit de grote geschiedenis blijkt te zijn.

Hij leidt ons naar dorpen als Kaulille, Grammene en Heule waarvan te weinig bekend is dat ze de geschiedenis hebben gekleurd. Of hij speurt naar het verloren verleden van steden als Antwerpen, Leuven en Gent, ver van de gebruikelijke standbeelden en monumenten.

De verloren geschiedenis van Vlaanderen is een ...

Geschiedenis wordt meestal geschreven. Maar niet altijd. Soms wordt geschiedenis ook geschilderd. Dan brengen kunstenaars een belangrijke gebeurtenis in beeld, proberen ze de tijdsgeest te vatten of richten ze de aandacht op de man en de vrouw in de straat en laten ze zien hoe de grote geschiedenis hun dagelijks leven bepaalt.

In De mooiste geschiedenis van België vertelt Jos Vandervelden het verhaal van onze gewesten, vertrekkend vanuit de manier waarop ze in beeld werden gebrach...

Grote historische gebeurtenissen gebeuren niet alleen, ze gebeuren altijd ergens, op een bepaalde locatie. De verborgen geschiedenis van Vlaanderen neemt je mee naar enkele van die plaatsen. Plaatsen waar revoluties ontketend zijn, waar bloed is gevloeid, heldendaden zijn verricht, massa’s samenstroomden, uitvindingen verbluften of sociale omwentelingen gebeurden. Steeds gaat het om plekken waarvan mensen vandaag niet meer beseffen wat er zich ooit allemaal heeft afgespeeld en waar het ...

Van oude mensen is een reisverslag uit het land dat we ooit allemaal zullen bewonen. Het bestaat uit dingen die Laure Adler heeft waargenomen, gehoord, gezien of meegemaakt op het dorpsplein, in de achterafstraatjes of de kroegen van haar nieuwe thuisland. Vroeger werden de bewoners oud genoemd, nu zijn het senioren. Ze worden gevreesd – want ze zijn koopkrachtig – maar ook weggestopt. Terwijl je er misschien wel gelukkig van kunt worden, van wonen in dat eigenaardige land.

...

De graven van Loon is het standaardwerk over het Limburgse verleden tot 1795. Een verleden dat zich niet in de Nederlanden afspeelde, maar binnen de grenzen van het Duitse Rijk. Anders, verrassend en intrigerend. De politieke, sociaaleconomische, religieuze en culturele ontwikkelingen komen systematisch en op toegankelijke wijze aan bod. Ook het prinsbisdom Luik krijgt ruime aandacht. In zijn meeslepende vertelstijl, met ook aandacht voor vermakelijke anekdotes, weet Jan Vaes elke lezer te bo...

Al vele jaren lang staat Lectrr elke dag in de krant. De cartoonist ontving stapels fanbrieven, maar ook dreigbrieven, genoot de twijfelachtige eer een tijdlang politiebescherming te krijgen en riep de toorn van de Volksrepubliek China over zich af. Lectrr zag in al die jaren zowel zijn krant als de wereld om zich heen veranderen. Eerst mocht je om alles lachen, daarna mocht er niks meer.

Of was het andersom?

In We mogen niks meer zeggen brengt hij verslag uit vanuit de loopgraven...

Een op de zeven kinderen in Vlaanderen wordt geboren in een kansarm gezin. En hun aantal neemt nog elk jaar toe. Dat is niet alleen een persoonlijk drama, opgroeien in schaarste beïnvloedt het hele verdere leven. Het risico dat het kind later zelf een arme ouder wordt, is groot. Ook de samenleving betaalt dus de prijs voor kinderarmoede.

In Het DNA van kinderarmoede gaan Peter Adriaenssens en Noël Slangen, de vorige en de huidige voorzitter van het Kinderarmoedefonds, dieper ...

Leen Huet maakte kennis met de geschiedenis dankzij de geïllustreerde tijdlijn aan de klaswand op de lagere school. Maar al lezend en onderzoekend leerde ze het verleden anders te benaderen: met waardering, soms zelfs verrukking over het onverwachte detail of de heldere stem van een individu uit het verleden. Dat onverwachte detail en die heldere stem uit het verleden bevrijden ons vaak van de druk van de dag en de hysterie van het heden.

Clio, de muze van de geschiedenis, danst o...