— Bekend als bijna Slimste Mens ter Wereld, en als opmerkelijke opiniemaakster

— Niemand schrijft zo ruw, zo eerlijk als Delphine Lecompte

— Lecompte behoort tot dé beste literaire stemmen van vandaag

‘Ik nam me voor om een betere schrijver te worden: gedisciplineerd zou ik elke dag minstens drie uren lang aan mijn teksten werken. De discipline zou misschien vuur worden. Vuur zou bezetenheid kunnen worden. En van bezetenheid was het een korte route naar genialiteit. Of naar waanzin.’

Wie heeft Delphine Lecompte vermoord? Het antwoord op die omineuze vraag ligt verscholen in deze monumentale levensschets. Delphine Lecompte is stekelig grof villein schalks mystiek en briljant. Dit werk toont haar leven, van haar jeugd in De Panne tot vandaag in de huurwoning van de voormalige vrachtwagenchauffeur. Dat alles in een taal die enkel Lecompte durft te hanteren, binnen een universum waarover alleen zij heerst. Zo bezweert zij een leven van misbruik en destructie, zo kan zij haar leven redden. Een meesterwer...

Titia De Haes, aka Frommelrommel, vertelt in Liever niet eigenlijk over donkere, nu en dan gitzwarte dagen. Op een ontroerende, treffende en soms ook komische toon schrijft ze over de leuke en en vooral minder leuke momenten uit haar leven.

Vergis je niet: deze (soort van) autobiografie is geen aaneenschakeling van depressieve momenten. Naast dikke trauma's, passeren ook vette feestjes en de beste vrienden de revue.

Iedereen heeft verdriet, twijfelt of is ongelukkig. Soms kortstondig, soms ...

Van Gustave Flaubert tot het roddelblaadje, van Germaine de Staël tot vrouwenrechten en van Stendhal tot tinderen in je luie stoel. Wie denkt dat Franse literatuur stoffig en saai is, heeft het mis. In Therapie met Bovary neemt Steffie Van Neste je mee op reis door haar huiskamer, waar ze samenwoont met negentiende-eeuwse Franse auteurs.

Wat doen boeken met mensen en wat doen mensen met boeken? Klassiekers staan helemaal niet zo ver ons bed als je zou vermoeden, zegt Steffie, die zich al l...

Fatima Llouh houdt in ‘Ongegeneerd onszelf’ een pleidooi om het vrouwelijk potentieel ten volle te benutten. Het doel: iedereen die zich vrouw voelt sterker in haar schoenen doen staan. De auteur vertrok vanuit haar eigen ervaringen met liefdes- en familierelaties. Ze groef in haar verleden: haar kindertijd in Marroko en de latere verhuis naar België. Ze zocht en vond welke factoren haar vormden tot de vrouw die ze nu is.

Voor ze het goed en wel besefte, zat Fatima op de bank bij twinti...

Ingrid groeit op als nakomertje in een traditioneel katholiek gezin. Denkt ze. Tot ze beseft dat haar familie in niets lijkt op die van haar klasgenootjes. Dat heeft alles te maken met haar vader, Samuel, die niet alleen veel ouder is, maar rond wie een waas van geheimzinnigheid hangt. Langzaam sijpelt het besef door dat haar vader een zwaar oorlogsverleden meedraagt. Veel vragen blijven echter onbeantwoord.

Pas vele jaren later, na de dood van haar ouders, gaat Ingrid op onderzoek uit. Hoe m...

De jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Een tijd waarin het normaal is dat de melkboer de klanten thuis bezoekt, de vrije radio's de ether veroveren, Derrick wekelijks op tv komt, de koude oorlog volop woedt, de acteur Ronald Reagan de 40e president van de Verenigde Staten wordt en Freddy Breck in de plaatselijke feestzaal komt optreden. Hoe overleef je zoiets? En hoe schrijf je erover? Rino Feys weet en doet het.

De rijzige appartementsblokken van de provinciestad, jaren negentig. Bintje groeit op in een verscheurd gezin. Haar Congolese vader is een fanatiek religieuze man, een aan lagerwal geraakte schrijver die geen werk vindt en overdag aan zijn memoires werkt. Hoe gedesillusioneerder hij raakt, hoe meer hij naar de fles grijpt en hoe agressiever hij thuis wordt. Desondanks adoreert Bintje haar vader en probeert ze hem op het juiste pad te houden. Als het echter duidelijk word...

Valt er nog iets degelijks te bekijken op televisie? Die vraag is minder interessant dan de vraag of er nog iets degelijks geschreven is over diezelfde televisie. Zolang Rudy Vandendaele er is, zal het antwoord op die laatste vraag altijd positief zijn.

In de rubriek Dwarskijker, die hij van 1991 tot 2019 voor het weekblad HUMO bestierde, nam Vandendaele al wat op de beeldbuis verscheen op bijzonder intelligente en geestige wijze onder de loep. Een eerste bloemlezing van die stukjes verscheen...