Lemaire beschrijft de ontmythisering van de westerse ruimte vanaf het moment dat het landschap door Petrarca "ontdekt" werd tot aan de totale publicatie daarvan in de fotografie en de gretigheid van het toerisme. Deze beschrijving wordt gevat in zeer fundamentele beschouwingen over het landschap als cultuur, de rituele herhaling rond een heilig middelpunt, het reizen, wandelen en wonen, over stad en platteland, over prehistorie en volksgeloof, en over de mythische verschrikkingen van het midd...

Het oeuvre van de Franse antropoloog heeft in de tweede helft van de twintigste eeuw een stempel gedrukt op de sociale wetenschappen, die vergelijkbaar is met de invloed van Marx en Freud. Door de toepassing van de structurele methode heeft hij een omwenteling teweeggebracht in de bestudering van sociale organisaties, verwantschapsverhoudingen, classificatiesystemen, mythologie en tribale kunst. Maar ook buiten de culturele antropologie is zijn invloed te bespeuren, zoals in de literatuurwete...

Vanouds hebben mensen aandacht geschonken aan uiterlijk, zang en vlucht van vogels en er betekenis aan toegekend. Vogels spelen dan ook een rol in mythen en legenden, in fabels en sprookjes, in religie en folklore, in po e, kunst en muziek. In Op vleugels van de ziel verdiept Ton Lemaire zich in dit culturele veld waarin vogels een leven leiden in de menselijke voorstelling en verbeelding.

Lemaire concentreert zich op een achttal soorten - arend, raaf, zwaan, koekoek, nachtegaal, leeuwerik, kr...

Ton Lemaire houdt in Met lichte tred een filosofisch pleidooi voor langzaam wandelen, onthaasting en zelfreflectie.

Wandelen heeft vanaf de achttiende eeuw een moderne invulling gekregen door onze veranderende verhouding tot natuur en landschap. De behoefte aan wandelen leeft nog steeds en lijkt zelfs toe te nemen, mogelijk ter compensatie van de verdergaande verstedelijking, de heerschappij van het gemotoriseerde verkeer en de vele uren die men zittend voor schermen doorbrengt. Wat is er dan...