Omdat ik van mening ben dat oorlog van alle tijden is, maar er nooit zou mogen zijn wil ik een klein steentje bijdragen. Mijn vader schreef in 1944 zijn ervaringen op in een schriftje. Vandaar de titel OORLOGSDAGBOEK.

Als na twee jaar depressie de oorlogsherinneringen tevoorschijn komen is dat een klein wonder. Gelukkig blijven de stemmen van toen nog spreken middels geschriften. Illegaal gemaakte filmpjes en oorspronkelijke herinneringen. Het oorlogsdagboekje van mijn vader uit 1944 maakte iets in mij los.

ik denk aan het leven

ik zit hier

ik zie mezelf

in mijn herinnering

ik zit hier

een mieters gevoel

in mijn herinnering

gevolgd door een gevoel van dankbaarheid

een mieters gevoel

het maakt me weemoedig

gevolgd door een gevoel van dankbaarheid

alsof de zee begint te vlammen

het maakt me weemoedig

via de zee kom ik weer dichter bij mezelf

alsof de zee begint te vlammen

fijn dat golven blijven komen

via de zee kom ik weer dichter bij mezelf

ik zie mezelf

fijn dat golven blijven komen

ik ...