De Russische schrijver en dichter Iwan Toergenjev (1818-1883) hield in 1860 een lezing waarin hij op meesterlijke wijze de ongetwijfeld twee grootste karakters uit de westerse wereldliteratuur, Shake-speare's Hamlet en Cervantes Don Quichot, met elkaar in verband bracht. Deze meesterwerken werden in het zelfde jaar gepubliceerd en dat kon volgens Toergenjev geen toeval zijn. Hamlet en Don Quichot zijn volgens hem de verpersoonlijking van twee fundamenteel tegenstrijdige mens types, twee uitei...

Leifruit wordt steeds populairder. Dit is vooral te danken aan de auteur van dit

boek, Jan Freriks. Voor zijn promotie van leifruit is hij in 2013 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Het opleiden en snoeien van vormbomen is een kunst op zich. De tuinliefhebber

die graag eens een leifruitboompje in zijn tuin wil uitproberen, heeft vaak

niet de tijd om zich intensief in de specialistische opkweek en onderhoud van

soms ingewikkelde leivormen bezig te houden. Dit boek is speciaal voor hen

...

Johan de Witt en Coenraad van Beuningen

Het gebied rond de Oostzee met de aangrenzende Scandinavische landen, de Baltische staten, Rusland en Polen, lijkt tegenwoordig minder belangrijk voor Nederland en de Nederlandse economie. In de 17e eeuw was de verbinding met Noord-Europa echter van vitaal belang voor de Republiek der Nederlanden.

In de loop van de 16e en 17e eeuw ontwikkelde de jonge Republiek der Nederlanden zich tot een economische macht van betekenis met de Amsterdamse stapelmarkt a...

Naast de honderden brieven die Vincent van Gogh aan zijn broer Theo heeft geschreven, zijn er ook talrijke brieven van zijn ouders en andere gezinsleden bewaard gebleven. Deze ouderlijke brieven, die, nog ongepubliceerd, in het Van Gogh Museum te raadplegen zijn, geven naast een interessante inkijk in het dagelijkse leven ook een fascinerend beeld van het ideaalbeeld dat de ouders Van Gogh bij de opvoeding van hun kinderen voor ogen stond.

Imponerend om te zien zijn de niet aflatende inspannin...

Rome aan tafel: ideaal en praktijk van het Romeinse diner

Niets draagt méér bij aan een gelukkig leven dan de gezamenlijke maaltijd

(Cicero). Gezamenlijke maaltijden hadden een belangrijke functie in het sociale netwerk van de Romeinse elite. Deze maaltijd werd vaak een convivium genoemd, letterlijk een samen-leving. In de literatuur wordt het convivium meestal als een ideaalbeeld, de harmonie tussen vriendschap (amicitia), gelijkheid (aequitas) en eenvoud (simplicitas), voorgesteld. Het a...