Na de dood van 'haar betere ik', haar man en schrijver Karel Glastra van Loon, behoorde Karin tot dat lastige volkje van weduwen en weduwnaars. Op zijn veel te vroege dood volgde een periode van vallen en opstaan, waarin het verlies als zoutzuur doorvrat. Bovenaan haar ergernissenlijstje stond het goedbedoelde zinnetje 'Je mag mij altijd bellen'. Omdat je in je diepste wanhoop niet wilt bellen en niet kón bellen, omdat je alleen maar denkt: Nee, het gaat niet. Zij moeten mij bellen!Het duurd...

Een boek over rouw, zonder zwart randje – als je jong een ouder verliest.

Hoe ga je om met het verlies van een ouder als je zelf nog maar net op eigen benen staat? Van harte gecondoleerd geeft je een beeld hoe leeftijdsgenoten je voor zijn gegaan. Je leest de ervaringen van mensen van wie op jonge leeftijd de vader, moeder of allebei de ouders zijn overleden. Ameline sprak met meer dan twintig van hen over rouwverwerking en zes daarvan, inclusief zijzelf, staan centraal in het boek. Het...