Dit zakboekje brengt een ietwat gek intercultureel non-gefilosofeer omtrent het allerbelangrijkste van een dialoog: de tussenruimte, het inter, het in-between. Want daar speelt ut heimelijk. De boodschap is dat de halve en hele kastlijntjes ( - ) ruimte geven aan zoiets als ut. Voorwaarde is wel dat we leren stamelen want ut floreert in het eigen stilzwijgen.

Dit zakboekje hoort bij het zakboekje 'Ut, korrels van het inter'. Het is tegelijk een toegevoegde opbouw als een doorzet ervan.

De pockets gaan vooral over de fascinatie van het steeds weer opnieuw leren leven.

En over ut, het inter, de tussenruimte, het in-between en alledaagsheid, in intercultureel perspectief.