Na de Tweede Wereldoorlog werd in Amerika naar aanleiding van alle oorlogservaringen bij het bestrijden van mijnen een nieuwe klasse mijnenvegers gebouwd: De AMS-60 class. Dit boek beschrijft het ontwerp, de bouw en de geschiedenis van deze twintig schepen. Het geeft tevens een inkijk in de levensomstandigheden van de Koninklijke Marine in de vorige eeuw.

40 jaar Nationaal Sleepvaart Museum te Maassluis is een mijlpaal die niet ongemerkt gepasseerd mag worden. Gedurende die 40 jaar zijn niet minder dan 70 exposities gepresenteerd over de meest uiteenlopende onderwerpen, de sleepvaart, de offshore-industrie en de zwaar-transport-sector betreffend.

Dit boek laat veel tentoonstellingen nog eens de revue passeren met dien verstande dat alle besproken onderwerpen werden geactualiseerd. Dat wil zeggen dat de onderwerpen zijn bijgewerkt tot de si...

Both Tromp-class frigates entered service in 1975/76. Their primary task was area air defence. They acted as flagships for the COMNLTG (Commander Netherlands Task Group).

Because of their large radome (wich housed a 3D radar antenna) the ships had the nickname “Kojak” after the bald-headed actor in the famous action crime tv-series.

Jan ter Haar schrijft uit 'ergernis' over de 'Ever Given' die was vastgelopen in het Suezkanaal en over de 'Costa Concordia', waarvan de kapitein voor jaren de bak indraaide. In dit boek geeft Jan ter Haar zijn mening over de zeevaart en scheepsberging in de 21ste eeuw.

Wie bekend is met de maritieme geschiedenis van Nederland in de zeventiende

eeuw, weet dat de zeemacht in die periode enige beroemde schepen kende.

Veelal robuuste oorlogsbodems die meerdere zeeslagen doorstonden en

onderdak verleenden aan illustere zeehelden. Een goed voorbeeld daarvan is de

Aemilia, het vlaggenschip van Maarten Tromp. In Aemilia volgt de lezer de

indrukwekkende carrière van dit oorlogsschip: op jacht naar Duinkerker kapers,

tijdens de verovering van de Tweede Spaanse Armad...

Veertig jaar lang zijn de schepen van de Dokkum- en Wildervank klasse, beter bekend als de WU’s, in dienst geweest bij de Koninklijke Marine.

In dit boek wordt de algehele levensloop van de klasse en die van de individuele eenheden uitvoerig behandeld. In de beschrijving van hun activiteiten worden regelmatig begrippen genoemd, die bij de insider nostalgische herinneringen oproepen, maar voor de minder ingevoerde lezer mogelijk vraagtekens oproepen. Deze begrippen worden uit de tekst gelich...

In 1974 besloten Frankrijk, België en Nederland een nieuw type mijnenjager te bouwen: de Alkmaar-klasse. Een vorm van Europese samenwerking die vaak als voorbeeld wordt aangehaald.

Gebouwd van polyester en voorzien van de nieuwste Franse sonar bleken de schepen in Nederlandse dienst uitstekend te voldoen.

Al in 1984 werden de splinternieuwe Haarlem en Harlingen uitgezonden voor mijnenbestrijding in de Rode Zee.

Een ommezwaai in de filosofie van zowel de politiek als de marineleiding was hiervo...

Gedurende de 17e eeuw voeren een aantal beroemde en indrukwekkende

Nederlandse oorlogsfregatten op de wereldzeeën. De Aemilia diende onder

Maarten Harpertsz. Tromp, De Zeven Provinciën zeilde onder Michiel Adriaensz.

de Ruyter, De Gouden Leeuw kwam in actie onder Cornelis Tromp, de

Eendracht was het vlaggenschip van Jacob van Wassenaar van Obdam en de

Brederode maakte geschiedenis onder Witte Cornelisz. de With. De carrière

van de Brederode is indrukwekkend. Brederode. Vlaggenschip van Wit...

In de pikdonkere nacht zie ik in het schijnsel van de zaklampen dat hun bootje zware slagzij maakt. Het ding lijkt te kapseizen en ik vermoed dat het lek is. Snel schiet ik in de kleren en loop op een drafje naar het scheepje een paar honderd meter verderop in het weiland. Als ik er aan kom, zie ik een tafereeltje dat ik nooit meer zal vergeten. Het kleine polyester jachtje maakt zware slagzij, doordat er een nieuwsgierige vaars (jonge koe) met zijn voorpoten in het gangboord is gaan staan. D...

Het dekseltje past niet goed op de verfspuit en wipt er met grote regelmaat af. Enfin, met een stukje tape red ik het wel... Met een mondkapje voor en de spuit vol sneldrogende witte verf, ga ik vol goede moed in de - voor mij veel te kleine - machinekamer aan de slag. Haastig als ik altijd ben, zijn er geen voorzorgsmaatregelen getroffen betreffende de ventilatie. "Ach, het is zo gepiept," denk ik dan. Het gaat mooi vlot en alles wordt prachtig wit. De verf droogt snel, maar na een tijdje be...