Vele tinten grijs brengt in kaart hoe de wereld van ouderen, zorgprofessionals, zorgmanagers en beleidsmakers wordt bezien als wij een sociale gedragstheorie hanteren. Het belangrijkste argument is dat we in een samenleving waar individualisme en het denken in entiteiten (zoals markt, instelling, beleid, technologie) hoogtij viert, veronachtzamen dat mensen meestal met elkaar samenwerken of zich verbinden. Door interactie en communicatie krijgt de wereld en onze identiteit betekenis. Als gevo...

Lomp gedrag, anderen opzij duwen, alleen voor je eigen belangen gaan, minachting voor andersdenkenden, onverzadigbaarheid en zelfingenomenheid: enkele kenmerken van het dikke-ik dat zich inmiddels in ons land in vele gedaanten manifesteert.

Varierend van zelfverrijkende managers, ijdele tv-persoonlijkheden en elkaar verdringende politici tot kijvende columnisten en gewelddadige voetbalsupporters. Het dikke-ik is vrij, autonoom en welvarend - en tegelijkertijd hoogst ontevreden.

De een doet dat ...

‘Waarom bereik ik jongeren niet meer met mijn aanpak?’ Veel professionals die met jongeren werken worstelen met deze vraag, maar niet alleen zij. Ook bezorgde ouders en buurtbewoners begrijpen niet meer wat er met jongeren aan de hand is. De media berichten over groepsverkrachtingen, criminaliteit en andere excessen – en jongeren die zich daar niet mee bezighouden lijken er weinig problemen mee te hebben dat het gebeurt. De normen en waarden van jongeren lijken totaal veranderd. Hoe kan da...

-Mag ik iemand dwingen zijn kamer schoon te maken?

-Moet ik informatie over mijn cliënt doorgeven aan de politie?

-Kan ik een beslissing nemen die ingaat tegen gemaakte afspraken?

In het dagelijks werk in psychiatrie en rehabilitatie ontstaan regelmatig ethische kwesties rondom thema’s als autonomie en respect, afstand en nabijheid, het omgaan met wensen van cliënten op het gebied van intimiteit en seksualiteit, en visies op ‘normaal’ gedrag. Medewerkers en managers komen regelmatig knel te...