A landmark volume that revolutionized our understanding of the power and significance of Native stories and storytellers in North America, "In vain I tried to tell you" showcases the methodology and theory of ethnopoetics. Focusing on the rich Native storytelling traditions of the Pacific Northwest, Hymes investigates what particular stylistic and linguistic devices and patterns in oral tales reveal about rhythm and order in the cultures creating them. A breathtaking series of analyses of par...

1972: De grenzen aan de groei verschijnt. Zeker in Nederland slaat het eerste rapport van de Club van Rome in als een bom. Om de aarde leefbaar te houden moeten we de economische groei beheersen, verkondigen prominente politici.

1992: We zijn de grenzen al gepasseerd, concluderen de wetenschappers twintig jaar later. Toch heerst er wereldwijd optimisme: innovatie en marktwerking zullen onze milieuproblemen wel verhelpen.

2002: De twijfel slaat toe. Is het wel zo slecht gesteld met de planeet?...

De mens is een homo melancholicus, die weet heeft van verlies en vergankelijkheid en dit besef probeert om te buigen tot hoop en creativiteit. Als het tij echter tegenzit en onze melancholie door onrust en angst slechts naar de duistere kant van het verlies getrokken wordt, kan deze omslaan in depressiviteit. Behalve rust, liefde en aandacht hebben we ook sociale verbondenheid en een bloeiende politiek-culturele wereld nodig om onze angsten te bezweren en de melancholie 'gezond' te houden. In...

De menselijke geschiedenis laat zich lezen als een proces waarbij mens en machine steeds verder met elkaar versmelten, tot op het punt dat we langzaam maar zeker in cyborgs veranderen – half mens, half machine. Dat punt zijn we met rasse schreden aan het naderen.

Naarmate we meer van onze menselijke vermogens gaan uitbesteden aan machines wordt de vraag naar ons mens-zijn steeds relevanter. Wat maakt, in tijden van kunstmatige intelligentie, digitalisering en robotisering, het menselijk bes...

Na 11 september 2001 waren commentatoren het over één ding eens: de aanslagen zouden een einde maken aan het postmodernisme en alles wat daarmee werd geassocieerd. Thomas Vaessens laat zien dat in de literatuur al langer aan het postmodernisme werd getwijfeld. Eind jaren tachtig vroegen schrijvers zich al af of ze niet te ver waren doorgeschoten in hun neiging tot ‘deconstructie’. Hadden ze het niet onmogelijk gemaakt ergens in te geloven – in het nut van literair engagement bijvoorbeeld...

De menselijke geschiedenis laat zich lezen als een proces waarbij mens en machine steeds verder met elkaar versmelten, tot op het punt dat we langzaam maar zeker in cyborgs veranderen – half mens, half machine. Dat punt zijn we met rasse schreden aan het naderen.

Naarmate we meer van onze menselijke vermogens gaan uitbesteden aan machines wordt de vraag naar ons mens-zijn steeds relevanter. Wat maakt, in tijden van kunstmatige intelligentie, digitalisering en robotisering, het menselijk bes...