De reeks 'Musculoskeletale aandoeningen in de sport' benadert de beroepsuitoefening van de therapeut zo dicht mogelijk. De talrijke afbeeldingen ondersteunen deze benadering.

In dit deel 'De schouder' staan de diagnostiek en behandeling van schouderaandoeningen bij sporters centraal. Vaklieden als fysiotherapeuten moeten bij de onderbouwing van hun klinische besluitvorming heterogene gegevens ordelijk wegen, rangschikken en integreren. De redactie van deze reeks is een voorstander van een ord...

Veilige en gevarieerde voeding is niet alleen een voorwaarde voor een gezond bestaan, maar eten en drinken zijn ook onderdeel van veel sociale activiteiten. Moeizaam eten, knoeien of verlies van speeksel kunnen patiënten en hun gezelschap gemakkelijk in verlegenheid brengen.

Dit praktijkgerichte boek behandelt de zorg voor mensen met een orofaryngeale slikstoornis, ontstaan door een neurologische aandoening, tumor of andere beschadiging van structuren in hoofd of hals. Hierbij wordt aandacht ...

Voor (chronisch) zieke kinderen is een goed inspanningsvermogen een onmisbare voorwaarde om deel te kunnen nemen aan het maatschappelijk leven. Bewegingsprogramma's nemen hierdoor een steeds belangrijkere plaats in binnen de zorg voor chronisch zieke kinderen en jongeren. Bewegingsprogramma's zijn vooral gericht op het verbeteren van functionele capaciteiten.In Inspanningsfysiologie bij kinderen gaan de auteurs uitgebreid in op inspanningsfysiologie en training bij kinderen en jongeren. In he...

Preventie maakt van oudsher deel uit van de paramedische behandeling. Preventie en gezondheidsbevordering aan groepen is de laatste jaren in opmars. Steeds meer paramedici verzorgen beweegprogramma´s, gezondheidsbevorderingsactiviteiten en gezondheidsvoorlichtingcampagnes aan groepen. Preventie en gezondheidsbevordering door paramedici is een handleiding voor paramedici bij het opzetten en uitvoeren van preventieprogramma´s en gezondheidsbevorderingsactiviteiten. Het boek biedt praktische h...

Al geruime tijd is het beleid van de overheid erop gericht de samenwerking in de zorg te bevorderen. Dit beleid heeft zijn vruchten afgeworpen: inmiddels zijn rond de 2000 praktijken (40% van de Nederlandse praktijken) aan te merken als samenwerkingspraktijk: meer dan één bevoegde tandarts werkt er samen met een wisselend aantal mondhygiënisten, assistenten en andere medewerkers. Als deze trend zich voortzet, zal het aantal samenwerkingspraktijken met 1% per jaar toenemen.Tegelijkertijd is...