Veel infrastructuur komt op leeftijd en is aan renovatie of vervanging toe. Klimaatverandering doet daar een schep bovenop. De zeespiegel stijgt, de rivieren raken voller en het regent vaker en harder. Tegelijkertijd wordt het heter, zijn er langere periodes van droogte en daalt de bodem sneller dan voorheen. Dit zet infrastructuur onder druk. De Maeslantkering zal bijvoorbeeld vaker gaan sluiten, dijken zijn straks niet meer hoog genoeg, bruggen lopen vast door extreme hitte en ook wegen, kademuren, ondergrondse leidingen en spoor ondervinden problemen.
Dan zijn er de grote transities waar infrastructuurbeheerders middenin zitten, zoals de digitalisering en de omslag naar een energieneutrale en circulaire samenleving. Dit alles betekent nogal wat voor het in stand houden en vernieuwen van de infrastructuur. Maar ook voor het opleiden van een nieuwe generatie professionals. Met de oude manier van denken en werken kunnen de complexe opgaven waar we voor staan, niet worden opgelost.
In mijn lesbrief neem ik u mee in deze opgaven voor de infrastructuur en presenteer ik mijn onderzoeksagenda voor de komende jaren.
Martine van den Boomen is lector assetmanagement bij Kenniscentrum Duurzame HavenStad van Hogeschool Rotterdam. Zij richt zich op goed onderhoud en effectieve besluitvorming over infrastructuur.