Een van de dingen die dit tijdperk met coronamaatregelen laat zien, is dat we het in onze samenleving niet redden als we uitgaan van individualisme alleen. Ten eerste omdat we in deze tijd bij uitstek ervaren hoezeer we anderen om ons heen nodig hebben – en anderen ons. Ten tweede omdat we elkaar nodig hebben om het virus de baas te worden.
COVID-19 vraagt van ons allen zorg om naasten. Het virus laat ons als in een snelkookpan zien waar onze medeverantwoordelijkheid voor de ander nog kan verbeteren. In de gezondheidzorg werd zichtbaar wat er gebeurt als zorgverleners en naasten uit elkaar gedreven worden. Het aandeel van de ander in de zorg voor de patiënt kwam aan de oppervlakte omdat het gemist werd. Een dergelijk natuurlijk experiment laat zien op welke onderdelen patiënt, naaste(n) en zorgverlener(s) elkaar nodig hebben Laten we deze ervaring in ons geheugen griffen. En laten we dit aangrijpen om vanuit gelijkwaardigheid met elkaar samen te werken elkaars expertise te waarderen en erkennen en waar nodig elkaar te ondersteunen.