Wanneer haar vader zelfmoord pleegt, verblijft Emi een paar dagen in zijn huis in het bos van Bergen. De omgeving van haar ouderlijk huis en het bezoek dat ze ontvangt, herinneren Emi aan haar jeugd. Het non-conformistische karakter van haar vader komt door zijn zelfmoord in een ander daglicht te staan.
Dit aangrijpende, semi-autobiografische verhaal vertelt hoe het voor een dochter is om te leven met een vader met psychotische wanen. En hoe zij pas na zijn zelfmoord echt tot dat besef komt.
Mieke Terlouw (1982) werkt als project controller bij een stichting. Daarnaast geeft ze les als yogadocent. In 2016 verloor ze haar vader aan zelfmoord. Hierover blogt ze op de website van Psychosenet.