Dit tweedelige commentaar op het Marcusevangelie, een moderne klassieker, presenteert Jezus als het authentieke gezicht van de liefde. Hij toont compassie met menselijk lijden en bevrijdt van angst.
Drewermann maakt bij zijn uitleg volop gebruik van inzichten uit de dieptepsychologie, de filosofie, andere religies en zijn eigen therapeutische praktijk als psychoanalyticus.
Wegen naar menselijkheid bestrijkt het hele Marcusevangelie. Deel 1 bespreekt Marcus 1-9, deel 2 Marcus 9-16. Het is een vertaling van Das Markus Evangelium (1988). Met een nieuw voorwoord van Eugen Drewermann.
Eugen Drewermann (1940), een vooraanstaande Duitse theoloog, filosoof en psychoanalyticus, is befaamd om zijn dieptepsychologische lezing van bijbelverhalen. Hij benadert religie als de bewuste omgang met reddende oersymbolen. Drewermann is sterk beïnvloed door de psychologie van Jung en de filosofie van Kierkegaard.
Nadat de Katholieke Kerk hem in 1991 als priester en docent op non-actief stelde wegens zijn kritiek op kerkelijke dogma’s, nam zijn invloed alleen maar toe: Drewermann werd Europa’s meest gelezen hedendaagse theoloog. Talloze mensen heeft hij geholpen om God op een nieuwe manier te verstaan en vrij van angst te leven.
“Drewermanns analyse legt de psychologische logica in de verhalen van Marcus bloot en laat de lezers stap voor stap meevoelen met de handelende personen. Dit Marcuscommentaar is een klassieker.”
– Annette Merz, hoogleraar Nieuwe Testament
”Denk niet te snel “ik ben geen theoloog of predikant”, want Drewermann onthult de psychologische potentie in de Marcusverhalen, en die kan elke lezer aanspreken. Uitmuntend dat dit commentaar nu ook in het Nederlands beschikbaar is.”
– Mark de Jager, Jonge Theoloog des Vaderlands
”Eugen Drewermanns magistrale commentaar op het Marcusevangelie helpt ons deze tekst te lezen als een boodschap over een God die vrijmaakt van angst en onderdrukking. Dit is theologie voor de eenentwintigste eeuw.”
Peter Nissen, hoogleraar Oecumenica aan de Radboud Universiteit in Nijmegen