In deze essaybundel van Jeroen Lutters staat de verbeelding van de scheppende mens centraal. Dit is het verhaal van de mens die door zijn scheppende kracht in staat is chaos te veranderen in orde, vormeloosheid te transformeren in vorm en duisternis te veranderen in licht. Michelangelo’s werk, het hoogtepunt van de Renaissance, is de belangrijkste bron in dit boek. Michelangelo brengt het idee van de universele menselijke scheppende kracht in beeld, die zich kan manifesteren in ieder individu. Jeroen Lutters brengt daarmee een onderbelicht positief mens- en wereldbeeld voor het voetlicht dat aansluit bij zijn eigen levensbeschouwing en filosofie.