Achttien architecten gingen de uitdaging aan om een hedendaags poppenhuis te ontwerpen met als uitgangspunt de beleving van de werkelijkheid door kinderen met een beperking. Alle architecten kwamen met een eigen antwoord in de vorm van poppenhuizen die kinderen met een energiestofwisselingsziekte nieuwe speelmogelijkheden bieden, die de wereld in hun bed brengen of door middel van een krachtig beeld laten zien wat het hebben van een dergelijke ziekte betekent. Vanzelfsprekende ruimtelijke ordeningen als binnen en buiten zijn na het zien en ervaren van de ontworpen poppenhuizen niet vanzelfsprekend meer.